Unut/ma Triyajı

Uzun bir ayrılıktı bizimkisi. Nasıl ve nerede karşılaştığını bilmediğim mavi bir gökyüzümdün 'sen'...

Mavi bir gökyüzü nasıl tasvir edilirse edilsin en parlak yıldızımdın sen görünmeyen. Sadece bana ait olan, sadece ''benim'' olan. Yıllarca saçlarının kokusu ile yaşadım arka sıralarda. Sen en pahalı şampuanları denerken saçlarında, ben hep kopan saç tellerini biriktirdim önümde. Önüme serildi beş yıllık hasretlerin... 

Uzun ellerin,uzun saçların,uzun boyun... Sana sarılırken anladım belinin bu kadar ince olduğunu. Bir yıl sonu balosunda,seni dansa davet edenlerin hayallerini erteleyen saçma fikirlerim oldu,kusura bakma... Fark edemedim kirpiklerinin amansız yarışını göz bebeklerinde. Yeşil gözleri ile insan bir ülkeyi fetheder mi? Elleri ile pamuk tarlalarında dolaştırır mı bir insan bir insanı? Evet,koca bir 'EVET'ti sana olan amansız duygularım.

Yazıp sildiğim onca satır,gözlerine baka baka yazdığım şiirler. Hep bir anlam bozukluğu teneffüsleri. Ve sana açılamayan onca pencerem... Kuşları beslediğimiz balkon önü konuşmalarımız,elinde az önce çizilmiş Fen dersi notları,bende sana ait aşkın aritmetik sayıları...

Sana seni anlatmak için ellerimi soyduğum gençlik yıllarımda gittin benden. Gerçi hiç haberinde olmadı sende olduğumun,tüm olanakları kullanmıştım oysa sana dairlerin...

 Uzaktan sever mi insan? Dokunamadan teninin en ücra köşelerine. Keşfedilmemiş ülkelerinin gereksiz suikast planlarını yaptım hep. Sana giden yollar hep bir ülke büyüktü benden. Yüzölçümü en fazla olan kazandı oyunu sevgilim. Hep bir işgal altındaydı sana gelişlerim...

Kusursuz yarınlarım,sana vedam geç kalmış sayılmaz. Hala otuzlu yaşlarımda, parkta,caddede sana benzeyen yüzler görüyorum. Değişik kaldırım aşıkları,elma şekeri satan sabahçı çocukları... 

Sana ertelediğim o kadar çok şey var ki, henüz vazgeçmiş değilim senden ve geçmedim senden sonra bahar aylarına,bir yanım hep kışı adadı avuçlarıma...

 Caddelerin en süslü mekanlarına yansır diye bakışların, seni arıyorum yalnızlığın başkenti İstanbul'da. Umut bu sevgilim,bir cadde,bir sokak adı değil bizim şehrimizde. Bir ayrılık türküsü çalıyor sarhoş aklımda,sen düşüyorsun şehrime ve bir yağmur ıslanan gözlerimde; 

''Unutmaya beş kala ve sen, yeniden karşımda...''