Unutmayı Ümit Etmek

Ya bir fotoğraf kalmışsa viranende...
Sevda öyle gizemli bir oktur ki ne zaman vurulacagını tahmin bile edemezsin..
Zamanı geldiğinde korkudan kalkanlarda yapsan yüreğinin önüne yenik düşersin..
Rüzgarı bile mesteder seni yüreğini delecek sevda okunu kendin itersin, en derinine gizlersin...
Orada kalmalıdır.!
Zaten onun yeri hep yüreğindi değil mi o yokken hep boştu atışları..
Şimdi attığında çarpacagı bir yürek,kimi zaman canını acıtacak koca bir ok var üzerinde..
Canın delice yansada asla kaybetmek istemesin..
Dökülen sevda kanlarının hesabını tutmazsın,nede gözleriden akıttığın binlercesini..
Akarsa aksındı değil mi..Çekilen her acının adı aşktı...
Aşk acıydı ama vazgeçilmezdi..Vazgeçilmemeliydi..
Aşk umuttu senden asla kopamayacagını düşünmekti..
Zamansız uzanan eller vardı sevdanıza..Koparacaklardı sevda okunu sevdalısından..
Adı yardımdı..Adı acısızlıktı...Adı hayattı...
Zamansız uzandı eller sana ,zamansız çıkardılar yüreğimin yaresini..
Kapanır sandılar ama hep yanıldılar..
Kapanmadı senden kalan yaram..
Umut sularıyla beslesinler yalancı hayatımı..
Hani yaşayacaktım yüreğimden çıkardıklarınızdan sonra..
Nerede hayatım..Gözlerimin renginden seçemiyorum..Sanki dünyam kırmızı...
Nerede eski güzel cümleler,şimdi yalnızca ayrılık tüm heceler..
Yaramın üstüne bastıgımda akan kanlarla hissettiğim varlığın nerede???
Hayatımdan yalan vaadlerle koparılan sevda dolu hançerim...
Acısız olacak bedenim nerede geride kalan yalnızca virane...
Unutmalıyım seni biliyorum..
Senli cümleleri ,sessizliğim için sakladığım gülüşlerini çıkarmalıyım hayatımdan..
Unutmalıyım seni haklılar..Acısız kalmalıyım hayat boyu..
Ama önce bir hayat kurmalıyım...
Tamda unutmaya başlamışken, her unutma kelimesi hatırıma seni getirirken..
Sensiz zamanlar canımı senden daha cok yakarken..
Acı sevda besteleri hiç olmadığı kadar gereksizken..
Ya unutmak bir ömür uzağımdayken..
Bir fotoğrafın kalmışsa yanımda...
Her zerreme nüfuz etmez mi tekrar sevdan...
Gözlerimden akan yaşlar üzerime senin suretinde damlamazlar mı...
Hayat sürüklemez mi yine beni zaruri yokuşlarına...
O fotoğraftaki gözlerini görürsem tekrar gömülmem mi karanlığıma...
Hayattan hiçbir beklentim yok..
Yalnızca yalnızlıktan bir şey bekliyorum..
Kanlı gözyaşlarımla ıslattığım adı sen olan sevda hançerimi hala kanayan yarama koysun..
Aksın tekrar sevda kanları yollarına dökülsün..
Şimdi gözlerim yaşlı ,sen gelene kadar kan damlasın...
Ama sen gel...
Yalnızlığın sende kalsın...
Daha da kanat yüreğimi hissedeyim çünkü içinde sen varsın..
Varlığın eritsin sensizliğinin buzlarını..
Ellerim yüreğime korkmadan uzansın..
Boşlukta kaybolmasın..Soğuk bir hançere rastlasın zerrelerim adı sen olan..
Aslında adı ben olan..
Sen olmadan sensiz bile kalamayan...