Unutsun Hayat Beni..

Bir hançer olsun adının her harfi.
Ve gün gectikçe eriyen ruhum yalnızlıgımın tek şahidi..
Sorma şimdi kim var yanımda kalabalık yalnızlıklar mı giyerim hayatımda önemseme..
Boşver adı,yüreği bana benzeyenleri çiz üzerini gec
Vakitsiz gelen bir hazan diye üzülme...
Sabahlara hasret karanlık gözlerini nemlerden sakın ,bugulanmasın değmeyecek iki heceye...
Borçlusun hayatıma aslında benden caldıkların için
Vakit borçları ödeme vaktidir haydi durma ümitsizliğini at kenara küflü yüreğine hatıraları yükle
Sadece anımsa bazen bizde mutluyduk...
Ben ve ben!
Ve yalnızca sensiz zamanlar,çalınmış yarım kalan viran sokaklar..
Sen olmadan bende yoktum Biz olunca benliğime kavuştum..
Beni tekrar bencil sokaklarına bıraktın içinde yalnızca senn senin varlıgında kendini unutan bir beden..
Vakitsiz bir güz değil mi ama sen yine de üzülme..
Savur bir kaç aşağı söz bakma etrafına çekinme hayatında bensiz yalnızlıklarından..
Ben yokken bensizlik yarin olacaktır benden daha sadık..
Ve sen yokken sensizlik olacaktır yarenim..
Sonumuz yokken hayallerimiz olacaktı bugünümüz,dünümüz..
Belki anımsamazsın ama zorla biraz yüreğini,itiraf et 'yüreğim bizde bir zamanlar mutluyduk'
Vakitsiz geldi sonumuz,zamansızca yitirildik yaşama zamansız yenildik...
Sus şimdi Yalnız kalma vaktidir sen olmayınca başkasıda olamıyor.Sende olamayınca kimsede olamıyor..
Benzemiyor çehrene hiç biri..
Ve şimdi aptallıksa beklemek senin benzerini..
Seni bulana kadar hayat unutsun beni...