Unutuyordun İşte Hepsi Bu

Öyle bir çukurun içine düşmüşüm ki ne yapsam ne etsem çıkamıyorum çok mu zor elini uzatmak neden düşene bir tekmede sen atıyorsun
suçu ne bizin neden biz olamadık hiç imkansız mıydı olanıksız mıydı peki öyle olsun diyebilecek fazla sözüm yok artık sıkıldım hep
aynı kelimelerden cümlelerden anlatmamalıyım belki de artık o kadar da anlatbilinen bir şey değil aşk artık susma vakti derin bir
sessizliğe adım atmalı.

Sürüklenmemeli artık oradan oraya bir yol çizmeli kendine ilerlemeli artık,değişmeli bazı şeyler tek başına olmayı öğrenmek
Hayata gülümsemek lazım pek kolay değil ama olması gereken bu belki de denemedik mi sanki diğer şeyleri yapmadık mı ? ne oldu ki?
Çok sevdin ne oldu ? Her gün özledin değişti mi bir şey ? Her gece ağladın belki gizlice duydumu kimse seni sildi mi göz yaşlarını ?
Hayır kimse yoktu yanında yalnızdın bir başına,kısık seste bir şarkı eşlik ediyordu sadece gözyaşlarına ıslanmış bir resim bir de
elinde bunlar vardı sadece,bunlar beraberdi bir tek seninle farkettin sonunda,sirkelendin kendine gelmeye başladın gerçekleri görüyordun
yavaş yavaş.doğruluyordun artık ayağa kalkıyordun sonunda oluyordu içini kemiren şey artık durmuştu bir nefes aldın derin bir nefes
oh çektin gülebiliyordun artık önce fotografları yırtıp atmakla başladın ona ait ne varsa işte daha sonra kendini değiştirmeye başladın
Yeni şeyler yaptın belki yeni şeyler aldın filan bir yerden başladın işte iyi gidiyordu herşey daha az görüyordun daha az duyuyordun
yavaş yavaş önemsememeye başladın artık umrunda da değildi oluyordu işte unutuyordun siliniyordu herşey yapamazsın zannediyordun ama oluyordu
mutluydun çok şey öğrenmiştin ama bunca yaşanılandan çok ders çıkarmıştın çaylak değildin artık aşkta yanmıştı ya bir kere canın düşmüştün bir kere
ateşe daha iyi anlıyabiliyordun bazı şeyleri büyüyordun belkide acılar eğitiyordu seni çok şey katıyordu sana herşeyin değeri daha çok artmıştı
şimdi gözünde gülebildiğin her anın kıymetini biliyordun arkadaşlarının dostlarının hepsıne daha sıkı sarılıyordun boş yere boş insanlara
değer vermiyordun artık silip atıyordun hepsini tek kalemde yavaş yavaş düzene giriyordu herşey başladığın yere dönüyordun işte artık
normal bir hayata,başını yastığa koyduğunda uyuyabiliyordun artık düşünmüyordun mutluydun sanki sol tarafından bir ağırlık kalkmıştı
kara kış bitmiş bahar gelmişti eriyordu acılar yalnızlıklar,

Mutlu sabahlara uyanıyordun artık gülümseyerek seviyordun artık kendini lanet etmiyordun yapmıştın işte başarmıştın ne kadar zor olsada
sen güçlüydün direndin işte boyun eğmedin ona başardın,kazandın bu büyük savaşı unuttun işte unuttun onu