Uyku Denen Boşluk

Şimdi uykudayım.Gözkapaklarım ağır bastı bedenime.Yılların verdiği bir ağırlıkla uykuya dalmışım işte?Sıcacık yatağımda diz kapaklarım büzüşmüş bir şekilde uzanıyorum.Saatler,dakikalar,saniyeler böldü uykumu.Acı yerleşti tebessümüme,buz gibi terler bastı bedenime, rüyam oldu sokuldu yine sevgisizliğim yatağıma.Ben yalnızım sanıyordum. Yılların kucağında kıvranmaktaymışım meğer.Uyku olup hüznüm yerleşmiş gözlerime,yıllar çevrelemiş yüzümdeki mor halkaları, yalnızlığım yorgan olup örtmüş tenimi,baş koyup ağlayabileceğim yastığımı unutmuş ama?

Sıcak yaz gününde üşüyorum.Kaybettiklerim sorguluyor beni.Nedenler karıncaladı uyuşuk bedenimi.Sağımda acılarım,çocukluğum;solumda benim olmamış mutluluklar, insanların hayat senaryoları.. Halbuki ben uçurtma uçurulan gökyüzünü, mutlu sonla biten aşkları,Leyla ile Mecnun?u,küçük bir çocuğun ağzında kaybolan pamuk şekerini dinlemiştim annemden ninni diye.Şimdi ise bir tek masalım var ama evvel zaman içinde diye başlamıyor.BENde başlayıp sonu yazılmıyan bir masal her uykuda dinlediğim sinsi bir masal bu ?.AVUTMUYOR ama ACITIYOR HEM DE ÇOK.Kanatıyor yüreğimi.

Evet sabah olmuş uyanmıştım .Perdelerin aralığından sızan gün ışığı selamladı dört duvarı,benliğimi gömdüğüm karanlığım dediğim odamı.YANAKLARIM ISLAKTI HEM DE ÇOK ISLAK.MEĞER BÜTÜN GECE AĞLAMIŞ YÜREĞİM ,DAMLA DAMLA SEL OLUP AKMIŞ GECENİN İÇİNE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

GECE İÇİNDE DAHİ AYDINLANAN MASUMİYETİME???