Uykusunda Ölen Biri

uzundu zamanların sessizliği aslında.bakma yalandan birbirini kovalayan akrep ve yelkovana.sabahlar yine aynı sessiz.ve yine perdeler sonuna kadar çekili.güneş kendi halinde.güneş kaderinin peşinde.bir kaç insan gibi.

kendinden uzaklara yakın olanlara uzak bir yerdeyiz seninle.ve nereden bakarsan bak yine kader kendi halinde.şu yol boyları kadar uzun bu hayat.ve bir köşe başı kadar kısa aslında ölüm dediğin.ecele kandık yıllarca seninle.neyimiz varsa,denize atarken,birkaç taş parçası gülümsetti yüzümüzü.ama gülmeyi unuttuk en sonunda.

cenazelerde alkış tutmanın moda olduğu bir dünyadayız seninle.ecele boyun eğenlerin ardından ağladık yıllarca.ayrılığı ölüm sandık.ve gidenlere özlem duymayı adamlık sandık.ama hiçbir zaman bir gün bizim de onların yanına gideceğimizi düşünmedik.suya muhtaçken birkaç dünya parçası göz yaşlarımızı harcadık cenazesinde alkış tuttuğumuz gidenlerin ardından.ve adam yerine koyulduk bunun için yıllarca.ve aslında bu yüzden bizi adam yerine koyanların adam olmadıklarını unuttuk.biz de onların yanındayken.ve en sonunda yine kabahati küçücük beynimizde kemikleşen ve ne bulduysak içini attığımız dert kumbarası kaderimize bulduk.ve elimizdeyken aslında o kumbaranın anahtarı.

iki nokta koymak bir cümlenin sonuna.iki nokta kadar kolaydı kadar kolaydı ölüm dediğin.ve ne olursa olsun yaşmalıydı insan.naturesi bir pirin asası kadar büyüktü insanoğlunun.ve her insanın kendi elindeydi yaşamının asası.her kim ki elindeki asasını vurursa gökyüzünden yeryüzüne bir kaderin nekahet dönemi kadar yalnız kalırdı kendi başına.çünkü bilinirdi ki nankörlüktü bunun sebebi.her ne olursan ol yine gel diyenlerin bize emanet edip de gittiği bir dünya sandık bu yaşamı.ama unuttuk her zaman aslında biz dünyayı,dünyayı bize emanet edip de gidenlerden değil çocuklardan emanet aldığımızı..ve de hiç düşünmemiştik elimizdeki yaşam asasını vururken yeryüzüne emanete hıyanet ettiğimizi.

uzaklara denizlerden bakanlara yakın bir yerdeyiz seninle.şu giden gemilerin peşine takılarak gitmenin zamanı geçti şimdi.bir hüzün mevsimini sorgularken bütün bir hayat şimdi umutlara yelken açmak değil akıllılık.geriye dönüp baktığımızda sadece kendimiz varız aynada.ve kaybolmuşluklarda kaybolup gitmişiz seninle.senin sesin kayıp benim gözlerim sende.şimdi her şeyi umuda yükleyerek çekip gitmenin zamanı değil.bir sokak köşesi kadar yalnızız işte.ve o sokak köşesi sadece yalnızlığıyla yaşamakta içimizde.derdi zevke çeviren bir rüzgara kapıldık bir kez.ve bu rüzgarın sonu sadece bir karış topraktan ötesi değil.

rüyalarda şimdi ölüm zamanı şimdi.ne olursan ol eğer vazgeçemiyorsan bu yalan hayattan bırak bildiğin her şeyi olduğun yerde.ve kendin için dua et.bir sonraki gün için senet imzalamamışken ve de yarınki güneşe hasret kalabilme imkanın varken bir şey daha yap kendin için.ve kurtar onurunu.

rüyalarda ölüm zamanı şimdi.bu bir rüya.ve gerçek bir dünyadan kurtarmak için kendini bırak kendini rüyalara.ve ne istiyorsan onu yaşa.onurunla..uykusunda ölen biri gibi.

rüyalarda ölüm zamanı şimdi