Uzun Yoldan Geliyorum

Daha doğduğum gün'dü ilk ağlayışım.
Rahatım kaçmış, içim acımıştı. Ama yaşamın kaçınılmazları vardı.

Ve bu dünya sahnesinde bize verilen 'Yaşa' rolünü oynayan biri olmak da, benim kaçınılmazımdı.

Oynadım, ancak en iyi oynayanların küçük mutluluklarla ödüllendirildiği rolümü. Acılar çektim rolümü beceremediğimde. Kaçamak yapmak, olanaksızdı yaşam sahnesinde. Mutlaka bedeli ödenirdi. Ödedim.

Ve sınavlara çekildim. Hem ağlatıp, hem güldüren sınavlara.

Bir gün, yaşam'ın bize sunduğu alan'lar, ve bu alanlar için zamanlar olduğunun farkına vardım. Sonra da, görevler ve bu görevler için seçenekler olduğunun.

Ve seçtiğim görevlerimi, kendi alanımda ve bana ayrılan zamanlarda sürdürdüm. Hala da sürdürüyorum. Hala oynuyorum rolümü yaşam sahnesinde.