V harfli duruşlar!

Ağladığımda deniz olurdu yosun rengi gözlerim ve ben şarkısız denizlerin en derin dehlizlerinde boğulurdum. Dokuz canım vardı sanki, hepsini doldurdum mu? Bilmem... Ancak uzun zamandır ağlamadığımın V harfli duruşu var üzerimde, yağmur sonrası, hafifçe... Şairinde söylediği gibi "her kaybettiğinde kazanan yanlarında da değilim, kazandığımda kaybeden yanlarım problemli benim..." Yinede güzel söyleniyor adının anıldığı anılarda kaybedilenleri...

Hatırlıyorum, tüm coğrafyalar(d)a renkli ve her dakikaya sığan bir şeydi bizimkisi... Hatırlasana sende... Sevda diyebilirdik adına... Ve bir kez tanısaydınız başka bir adı olmazdı diye telkinlerde bulunuyorduk, çünkü herkesin bir sevdası olurdu bize kalırsa... Sen tekrar sevdalanabildin mi? Banane! Ben hala aynıyım nasılsa ya bu bana yeter! Ve hala aynı tada çıkan bir tek yolun dışında, tüm yollar harabe! Aynı devam ediyorum, bilmeni de beklemiyorum... Asi, sitemkâr imgelere yüklediğim yağmur yüklü bulutlarım ile bu bulutlara neşter olacak şarkılarımla terk ettim seni, ben! Sen bir kez ağladın gitme derkende, giderkende... Sayamaman göz yaşlarımı ya da ağlarken yanımda olmayışın, ağlamadığım gerçeğini değiştirmedi benim için... Sen bir kez ağladın ve bitti! Göz pınarlarımı kuruttum ben kalbin çırpınırken ellerimde bir kuş gibi! Sen bir kere ağladın, ben sayısını bile saymadım!

Ağladın ben sustum,
Susturamadın şehri benim gibi!
Buğulu gözlerime adını kazırken sen,
İzlerin ellerimdeydi!
Sendin sadece,
Ben sustum!