Var olmak hayatta

Yollara çıklıdı mı bir kere hele hele ayakların toprağın alevini hissetti mi için için, çamurlarıyla yıkandıysa tenin ,bata çıka ilerliyorsan zeminlerde geriye dönüşün olmaz ki...Ta ki umutsuzluklar takılmıyorsa savrulacağın yollara...Rüzgarın kulağına bir şeyler fısıldayıp yönünü değiştiremezsin ki sere serpe.. Yaşanacak ne varsa yaşanır,akacak yaşlar varsa saklayamazsın çare yok o gözler ağlayacak, mutluluk kıyılarına vuracaksa çare yok kapatamazsın limanlarını,demir atacaksa yalnızlığın çare yok uzun süre konaklayacak...Ben o umut yüklü,sevgi yüklü,benden bir parça yüklü gemiyi hep bekledim.Çivilerini çakıp HİÇ GİTMESİN İSTEDİM PASLI YÜREĞİME..Bir kere de acıyı tatmayayım dedim hep iyi niyetimin aleviyle tutuşturdum yüreğimi.Gülen gözlerimin ardında mutlu bi tablo çizerken bir yanım hep yoktu.Hiç kimseyi sığdıramadım ona,sığmadan kustum yüreksiz, duygu fukarası et kemik yığınlarını..Şefkatim aşk dağıtırken etrafına hasta ruhum gizli gizli burkuldu tenhalarda..Güler yüzlü ben sıcacık diye insanların kolayca hayat bulduğu ben kalabalıklar arasında hep yalnızlığın doruğunda yaşadım işte. Beni anlayacak birini aramadım yani insan olarak çocuk olsun büyük olsun insan aramadım en basitinden ;boşver dedim farkedilmezsem çiğnenirim ayaklar altında kırçicekleri misali..Onlar topuklarını üstümden kaldırıncaya kadar saklandım çökmüş bedenimle..Acınacak halde olmaktansa ölüm tatlı gelir bana sessizce çekip gitmek..Yeri geldi ağır geldi bu rolüm bana taşıyamayacak kadar ağırdı çünkü..Ama ben bi karıncayı acıtmak adına dahi olsa ateşler içinde yansam da bi yudum mutluluk sayıklasam da çöllerde serap görsem de susarım kendi içimde,yutarım her kötü şeyi..Hayat der onu tarif edemeyecek halde devam ederim yoluma..
BEN ÇÖLDE Bİ YUDUM SU BULACAKSAM VARIM HER ŞEYE
BEN SAVAŞTA Bİ KALKAN BULACAKSAM VARIM HER ŞEYE..

VARLIĞIM SEBEP BULACAKSA VARIM SONUÇLARINA,KATLANIRIM HEPSİNE....