Varlıklı Olmak Yerine Var Olmayı Seçmek

Uçarı kaçarı yok bu dünyanın uçsan da kaçsan da konacağın yer besbelli yani yine bugün bulunduğun yer. O yüzden en güzelini yaşamak ister insan, hep en iyisi, en yenisi, en kallavilisini ister, daha fazla daha fazla...

Gözlerimin gördüğü bir noktada farklı faklı yaşam tarzları var. Sokağa çıktığımızda en az on kişiden sekizi çok çeşitli yaşama sahiptir. Bu mutlak olağan aslında günümüz koşullarında. Beni biraz şaşırtan açıkçası hayat tarzları. Maddi olgular öyle bir işlemiş ki içimize, dışımız dahil olmak üzere maddiyata uygun hareket etmek zorundayız. Para bizim efendimiz, biz de onun köleleriyiz sanki. Çünkü bir şeyin sahibi olabilmek için şimdilerde o efendimize malesef ki ihtiyacımız var, yani onla da olmuyor onsuz da olmuyor derler ya aynen o vakitlerdeyiz bugünlerde.

Her şeyin bir şartı koşulu var. Belirli kurallar çerçevesinde ömrümüzü devam ettirmek zorundayız. Elimiz mahkum gibi ve çokta yapılacak bir şey yok ne yazık ki.

Kimi insanlar görüyorum bazen işleri güçleri varlıklarına varlık katmak. Sorsan desen ki "bugün ne yaptın kendin için" "para kazandım" der, o paraları kazan dur, sen göçüp gittikten sonra ne işine yarar ki, belki geride bıraktıkların için. Ama geridekiler seni daha çok yaptığın iyiliklerle ansa da paranla anmasa nasıl olur, bence daha iyi olur, maddiyat bittikten sonra seni unutur giderler, maneviyatın varsa eğer seni hep hatırlarlar. Böylesi daha makbul değil mi? Tabi cevap çok net.

Olsun böyle varlıklara nazaran var olmayı seçenler de var. Çoktan hayatlarından 'lık' ekini çıkarmışlar, sadece yaşamlarını devam ettirmek için çalışıyorlar ve az aşım kaygısız başım diyerek yeteri kadar emek sarfediyorlar. Bugün şunu giyeyim şuraya gideyim şunu alayım derdi yok, bugün bu kıyafetimi dikeyim kazancımın bir kısmıyla ayakkabımı tamir ettireyim derler. Başkaları gibi sadece bir elbiseye tonlarca para vermek hangi kelimelerle ifade edilir tam bilemiyorum artık. Söylenecek şeyler ortada ama söyleyecek kayıp.

Dünyadaki bu uçurum denilerek doğru bir tanım yapılan durumun malesef ki günümüzde sayısızca örnekleri mevcut. Neyimize gerek bu kadar lüks onu da anlamıyorum, sanırım huyumuzda var bu, can çıkar huy çıkmaz diye boşuna dememişler. Eskiler her şeyin farkındalarmış belki bizede hissettirmiş, söylemiş olabilirler ama biz hep söylenenleri kulak arkası ettiğimiz için anlamamış olabiliriz. Kulağımıza küpe yapmak yerine bir kulağımıza sokup diğerinden çıkarmışız. Artık çok geç.

Şimdilerde varlıklı olanlar ilgi görüyor, bunu bende herkes de iyi biliyor. Bilelim çünkü doğrudur. Tamam mal mülkü olanlar bir kenarda yaşamlarını sürdürsünler diyecek sözüm yok. Fakat ben var olmayı seçenlerinde en az onlar kadar değer görmesini istiyorum. Emekleri verilsin hakları çalınmasın göz ardı edilmesinler istiyorum. Hepsi bu kadar.

Var olmayı seçenlere sevgilerimi iletiyor, varlıklı olanlara da saygılarımı sunuyorum...



27.06.12