Varsayalım Hayat

Umuda salınış aslında .. Her gün masa başında derin nefes alıp çantadan çıkarılan mini kulaklık şarj aleti bir not defteri kalem ajanda bir paket naneli sakız kolonya ufak pet şişede su 3'ü bir arada kahve sigara çakmak masada yerlerini aldı. 

Bilgisayar açıldı. Sıra sekmelerde youtube kanalı 2 sekme biri sabah keyfi diğeri haber , haber sitesi sekmesi, Word. Sosyal medya siteleri (instagram,twitter, linkedin, tictoc, facebook), Yazım haber girmeye hazırız. Birazda şu kafayı toplasam. Pencereye kısa bir bakış, gündeme başlıkları haber atlatmaları, mailden haberleri çıkar düzenle yaz . Fotoğrafları ayıkla en az 5 yeterli, galeriye ekle . Olmadı piksel çok düzenle, renk mi soluk photoshop'da düzenle tamam şimdi oldu. Birinci - ikinci- üçüncü ..... otuz. Bitti sanırım. Bakim hah tamam olmuş işte....

Açlık baş ağrımı tetikleri yoğurt mu yesem yok o pahalıdır şimdi bir çubuk kraker iyi gider. Çayda içerim yanında. Çay bitmiş. Hay böyle şansın. Suyu ısıtayım bari , sular mı gitmiş. Mesaj attı mı Belediye sabah bakmıştım mesajlarda böyle bir şey yok. En iyisi dışarıya çıkıp su almak.

Yorgunluk. En azından işim var. Ya olmasaydı. Parası da az aman olsun. Az olsa da çalışıyorum. İyi oldu geldim büfeye ayaklarım açıldı. Yok artık . Su 5 TL nedir ya ? Havaya da para ödeyelim isterseniz. Büfeci de sıyırmış. Mazot pahalandı ya su da pahalandı. Mazot ! Evet su koşmuyor yada yürümüyor ki ?! Araçlarla geliyor. Araçlarda mazotla anladınız mı hanımefendi...

Bahane işte ! Ekmek 10 TL Su 5 TL Çay 20 TL Minibüs bile yeni zamlı bakalım yarın ne diyecekler. Ayakkabılarımda artık canımı acıtıyor. Yenisini almayalı uzun zaman oldu. Geniş lastik ve gipür ile farklı bir dizayn yaptım. Tasarımcı da olduk. Kıyafetlerimiz dahilinde yeni moda tasarımları deniyoruz. Sadece işe geliyorum, nasılsa ... Para mı var tatile çıkalım. 

Eski zamanları düşünüyorum. Unutuyorum sanırım. Güzel günlerdi diyorum. Artık geri gelmez. 

Uzun bir yol bekliyor beni yürümek lazım. Binemem minibüse o kadar param yok. Ekmek alayım 2 tane yemek de azaldı. Bir hafta dan beri mercimek yiyoruz. Bugünde idare etse yarında nohut yaparım. Sebze mi alsam.... (uzun bir sessizlik) Yok ..yok alamam . Eğer iş yeri maaşımı arttırırsa meyve ve sebzeyi aynı zamanda alırım. Sürpriz olur evdekilere...

Çanta yine doldu. Bugünde bitti. İkinci müdürü hiç sevmiyorum. Nasıl yiyecek gibi bakıyor. Gidiyorum evet Ahmet bey, evet bitti . Yok mesaiye kalmıyorum. Yetiyor Allaha çok şükür. Bu akşam mı ? Kalamam Ahmet bey evet Mustafa beyin haberi var. Yazım işleri bitti. Parayı bankadan yatırıyorlar. Yok elden almıyorum. Gelemem Ahmet bey , iyi akşamlar .

Sırnaşık adam utanmasa bu akşam mesaiyi beraber geçirelim diyecek. Çok fena bakıyor. Evli 5 çocuk ,3 torun sahibi kocaman adam utanmadan her çalışana sarkıyor. Ayrılsam nerede iş bulacağım. Yabancı patronlar bizleri almıyor. Azınlık kaldık. Eskiden öylemiydi. Cennet gibiydi. Hatırlamaya çalışıyorum. Hayal meyal çocukluğum geliyor yine aklıma , biz çocukluğumuzu yaşadık . Ya çocuklarımız. Yabancı patronları bugün yarın çıkarır. Türkçe konuşmak yasakmış. Kursa gidiyorlar. Yoksa atılacaklar . 

Hava yine kötü. Fabrikalar neredeyse şehrin içine salacaklar zehirli dumanları. Fatma abla kanser oldu. Çoluk çocuk aynı hastalıkla mücadele ediyorlar. Haberini bile yazamıyoruz. Yazsak ne olacak. Çevrecileri de tutukladılar. Eylem yapamazlar, basın açıklamasına da izin yok. 

Hayat sonuç da devam ediyor. Varsak varız işte ! Nereye kadar varız.. daha ne kadar var oluruz kim bilir...

Not : Gerçek Hayatla hiç bir alakası yoktur.