Vazgeç Gönlüm

Sevdamdan vazgeçmem gerektiğini öğreneli henüz saatler oldu.Kolaydı ''Vazgeç'' demesi.En komik filmde tebessüm etmek kadar kolay.Zor olanın farkında değildi ''Vazgeç'' diyenler.Zordu vazgeçmek böyle bir anda nefes almak kadar zor.Ben zor anların adamıymışım,güçlüymüşüm,bunun altından da dimdik ayakta durarak kalkarmışım.Yazdım işte tüm teselli cümlelerini.Vazgeçmeme yardımcı olmayacak teselli cümleleri.''Sevdana layık değil Aydın,demedik üzülme diye'' dedi birkaç kişi.Demeyin dostlar lütfen demeyin.Salaklık sende deyin ''Haketmedi'' demeyin.En buhranlı vaktimde ben onun gözleriyle gülmeye çalıştım.Gülmeye çalıştıkça ağlamam gerekenleri erteledim.Olumsuz olan herşeye bir kılıf bulup sonra onlara bende inandım.
İnandıkça kendimi kandırdım.
''Başla'' dedim sevdamdan vazgeçmem gerektiğini öğrendiğim an.Başla hayata biryerden,yeniden başla.Yeni birşeyler yapmak için bulunduğum yerden ayrılıp harekete geçmek lazımmış.Gönlümü alamadım bulunduğu yerden.Soruyorum şimdi kendime;gönlümü alayım ama nasıl ? Yeniden başlayayım ama nerden ? Bu soruların cevabını bulduğumda ben yine eski ben olacam.Sevmeye tövbe ettim,başarıya koşacam.Yazmaya sebep kalmadıysa kalemimden kaçacam !!!