Ve Ben Bir İnsanım

Ben benleyken iyiyim. Sessiz kalmak sessizliğe kulaç atmak ,yarınlara bakmamak. Kaçmak ,varlığı hiçlikle karşılamak. Karanlıkta kalmış geçmişi silmek. Ne muhteşem olurdu. Oysa ben bir insanım. Sosyal yaşamın bize getirdikleri götürdüklerinden daha az. Karışık körelmiş duygularla bakmak ne zor .Her gün yaşanılan umutsuzluk ve akrebin hiç durmadan yelkovanı kovalaması, takvimde yaprakların eskimesi. Zamanı yakalayamamak bir güvercini iz düşümünde uğurlamak son görevi yapamamak, anı anlayamamak ne hüzünlü. Bu yüzden sırf bu yüzden inatla tutunmuşken yelesinden hayatın bırakmaya hiç niyetim yok. Sarsa da iğreti sarmaşıklar bedeni ne hayallerime dokunur ne düşlerime kirli elleri Yansa da İbrahim'i yakacak ateş gibi yangınlar, sağ çıkarım bilirim. Ne Musa'yım Firavunu yok edecek. Ne Yunus'um balığın karnında tevekkül edecek. Ne Nuh'un tufanında mücadele verecek. Ve ben bir insanım. Ne gücüm ne de ilmim vardır Hızır gibi. Bilirim beklemek hayatın en acı hali. Tek bildiğim gerçek hayat sevmekle başlar ve severken hayatı, veda ile biter. Kısa bir an, ömürde yarım kalanlar. Ve ben bir insanım sabır ilmi denen yerden gelirim. Şu yalan dünyanın sonu hiçlikmiş sonunda yoklukla gidilecekmiş bilirim. İnsanı bir ağaca benzetirim. Ne kadar çok dalları var ise o kadar aile bireyleri var. Can gelen tomurcuklar ve sürgünler yeni neslin habercileri. Hiç durmadan içten içe üretmeye çalışırlar . Bahar gelse de gelmese de. Gücü kökündedir. Aslını ve atalarını
bilir. En sert iklimde nice fırtınalarda yetişir koca koca çamlar. Sen olmak
iste kayaları deler geçer sende bir hayat başlar. Bilirim büyük insanlar ne kadar badireler atlatırlarsa eğer o kadar büyük olurlar. Gölgen yeter ulu çınar,çam,meşe,gürgen,kesta ne. Bir gün ölsen bile iz bırakan var lığınla mirasın insan-ı kåmile.   Kåh olur balta sapı ,kåh olur senden bir sandalye.
Ve ben bir insanım her gün doğar güneş bilirim .Seni tanısa da, tanıma sa da. İnansan da İnanmasan da. Giden dünün ardından yeni umutlarla doğar. Sırf bu yüzden tutunurum hayata. İnsanlık büyüsün gelişsin diye
varlığımı koyar yarınlara ulaşsın diye. Bilirim ki uçurtmalar gökyüzü
semalarını arşınlarken rüzgara direnir göğüs gerdikçe yükselirler. Ve ben bir insanım kudret elinle var oldum. Gelme sebebimi bilirim. Bu yüzden yılgınlık göstermem. Çalışır, didinirim. Bu gün var olacak ,yarın ölecekmiş gibi. Minnet etmem dünyaya bu gün yer yarın aç geçiririm. Hayatı sever, varlıklara saygı gösteririm. Dedim ya ben bir insanım.