Veda

Zamansız,karşılıksız bir aşktı bu! Seni ilk gördüğüm anda doğdu ve senin yokluğunla beslendi.Sensiz yaşadım,senin etrafında senden habersiz..Şimdi de öylece çekip gidiyorum.Sadece umutlarım var senden geriye hiç bitmesin istediğim kaybetmekten çok korktuğum umutlarım.Sanırım herşeye yeni başlıyorum.Alışmaya çalışıyorum senden uzak kalmaya görüyorum ki bir kat daha canım acıyor. nasıl yaşadım nasıl yaşıyorum bu hisleri anlayamadım hiç gelmeyeceksen,benimle olmayacaksan şu sızıyı da da alsan seninle kalsa , ben gidiyorum gittiğim heryere de onu götürmek istemiyorum.Ya da dur! nereye götürüyosun nasıl alıyorsun ki onu sen koymadın ki benim yüreğime...Korkuyorum!Hayatla,herşeyle dalga geçen,umursamayan,sorumsuz benden eser kalmadı..Bunlar nedemek biliyor musun,kendimden oluyorum artık aşkın küllensin diye beklerken öyle büyüyor ki içimde yok oluyorum sadece canımı acıtmıyor, içimi sızlatmıyor... Ama bu aşk bitsin de istemiyorum.
Ben geldim ,sen gittin,sen geri geldin bana git dedin,şimdi gidiyorum.Kalbim kırık,öfkeliyim nedensiz...Belki de en iyisi budur diye avutuyorum kendimi..Ne olabilirdi ki başka sen tüm bunları bir başkasına hissederken...
Hoşçakal şimdi,çok mutlu ol iliklerine kadar hisset aşkı,hak ettiğin gibi hak edenle yaşa...