Yağmur(lar)a Yatıracağım Şiirlerimi

......!


Yağmur yağıyor.Ne tuhaf yutkunamıyorum bile, nefesim yağmurun sicimlerine düğümlendi sanki.Üzerimde sırnaşık bir kırağı, avuçlarımdaki çizgiler buz kesti d/üşüyorum..

Nasıl da yorgunum ağır bir şal gibi ömrüm omzumda çaresiz sarılıyorum..Ne esmer bir serencam bu mevsim, kirpiklerimin bulutlara özentisi bu gece nihayetlendi.

Kaç kez yırttım bıraktığım intihar mektuplarımı ne ruhuma dönebilirim ne bedenime geri.
Pıhtılaşmış kanımda nefret...Ben artık ne ölüyüm ne diri.Kıyam'a sürgün...


-Isırdı yine hayat bileğimden
Parmaklarım kan
Canım çok yanıyor anne
Ben uzak dursam da rıhtımdan
Gemiler karaya vuruyor
Bu poyraz, ne kuvvetli, ne kötü hısım
Saçlarımdan asılıyor
Ya ör yedi düvel hüznümü, sakla beni koynunda
Yahut kes saçlarımı anne
Dayanamıyorum
Rapunzel değilim şimdi
O okul tiyatrolarında kaldı



Yağmurlara yatıracağım şiirlerimi bu gece...Yıkanacak şiirlerim.Sonra kız kulesinin duvarlarında kurutacağım ve küllerini boğaza savuracağım..Marmara'ya hüznünde doğduğumuz ve derinliğinde boğulduğumuz sulara gömüleceğiz..Hiç delili olmayacak çocukça sevgimin.Cenaze merasimi yapacağım sana duyduğum saygıdan içinde bulunduğun dizelere...(p)hiç damgası yemiş masum duyguların inadına...


-Özledim çiçek pasajını
Kaldırımlarını eski tavernaların
Gençlik anason kokulu rüzgar gibi
Yaktı geçti genzimi

-Kırılan tabakların gürültüsüydü yanlış adresle ödeşmişliğin
Mutlulukla çerçevelediğin sirtaki(n)düşsel bir oyundu
Topuklarında çiğnenirken gururum
Kurgulanmış zamanlara boşalıyordu zembereği saatlerin
Bubi tuzakları kurarken haramiler
Bir ömür kan kaybediyordu



Bulutlar kıskanır bu gece beni...Yıldızlar sıra gecesi yapar, şehrimin ışıkları söndü diye..Yıkılan kentler barikat olur sana gelen yolarıma..Kahpe bir kurşuna berdel verdim merhametimi.



Yağmurlara yatıracağım şiirlerimi bu gece...Yıkanacak şiirlerim.Silinecek g/izlerin...Bitti işte...Bitti....