Yalanları Bile Doğru Yaşamışızdır!

Bbütün kaf'ları etrafına toplayacak kadar yalnızlığa sahiptir, bu şehir. kef'ler zamanında beklemeyi becerebilselerdi keşke... becerebilselerdi de; yalnızlığın da simgesi olmak zorunda kalmasaydı bütün kaf'lar... yaşamak kadar taşımak da zordur yalnızlıkları... kaf'ları dağdan ibaret sananlar...yazık! kef'lerden oluşmuş ayrılıklardan kurtulamadıklarına yanmaları lazım; bütün kaf'ların etekleriyle tutuşup...

yalnızlıkların ardından doğan güneşe tebessüm ismini veren biz ayrılık sahipleri; tıpkı iş, güç sahibi olarak doğmamış ve hatta; bunları yaşamayı kendisi seçmedi diye savunduğumuz çocuklara benzeriz... çoğu zaman onlar gibi köprü altında olmanın nasıl yazık birşey olduğunu unuturuz, sahip olduğumuz ayrılıkları bırakmayız avuçlarımızdan... onlar bizden daha cesurdur oysa...dile getirirler ne istediklerini... bizler sadece içimizden geçiririz... bu yüzden bütün yazıklara onlardan çok sahibiz; avuçlarımızda selpak yerine gözyaşlarımızı tuttuğumuzdan...

avucundaki paraları almak için; elindeki parayı hızlı bir şekilde dilencinin avucuna atıp, paralar yere düştüğü zaman , toplayıp kaçan muzur çocuklar görmedik mi hiçbirköşede... ne derseniz deyin onlara... derler ki: o herkesi kandırıyor, ne var ki; hem oyun oynadık hem de paralar onun avucunda durup yastık altı olacaklarına, bizim cebimize girip; dil altına şeker,boğazı şenlendiren nimet oldular... hiç düşündüzün mü ne farkımız var onlardan?!!!... her ayrılık ardından kendimizi kandırmaz mıyız; olsun hem vakit geçti.../ gerçi ömür de... / hem de sevdiğimiz kadar sevildik... / gerçi sevilseydik böyle olmazdı.../

kaf'ları dağdan ibaret sananlar...yazık! demiştim... şimdi anladınız mı... o muzur çocuklardan sadece bir "gerçi" öndeyiz... ve üzgünüm : bütün gerçiler , gerçekleri gösteriyorsa; bunca yalan ile yaşamak... gerçi biz;.. yalanları bile doğru yaşamışızdır...


:) saygılarımla...nazzee...