Yalnızlık

Yalnızlık (Deneme)
Ne kadar yalnızız içimizde ve ne kadar uzağız acaba kendimize?
Yine bir gece yarısı yüreğinizin tenha bir yerinde yürürken, kendinizi kurtarmak ve rahata ermek için kendinizle olan buluşma projelerinizin tamamen anlamsız olduğunu fark edersiniz ve birden kendinizi büyük bir boşlukta hissedersiniz. İyimser duygularınızın ışığını üzerinize tutmak için hiçbir çabası olmadığını fark edersiniz...
Yalnızlığın ağırbaşlılığından etkilenen duygularınız şimdi geceyi körleştirici düzeyde salınmaya başlarlar. Oysa siz bilinen hayatınızın büyük bir bölümünü yalnızlığınızla paylaşmayı düşünüyordunuz. Hasreti, özlemi onunla birlikte yaşayacaktınız, hayallerinizi bile onunla kuracaktınız. Ruhunuzun ve benliğinizin her titreyişinde tutunduğunuz yer orası olacaktı. Onunla birlikte olduğunuz zamanlarda kendinizi en çok kendiniz gibi hissettiğiniz zamanlar diye düşünüyordunuz. Yalnızlığınızda izlediğiniz yönleriniz baskın yönlerinizdi ve siz o yönlerinizi ortaya çıkarmaktan keyif alıyordunuz. Duygu yoğunluğunuz oradaydı çünkü ve bunun yanında, kendinize yasakladığınız korkuların yaratıcısıydınız ve en güvenli yer yine içinizdeki en kuytu yer yani yalnızlığınızdı. Ama bu gece yalnızlığınıza sığınarak basit aldatmacayı kullandığınızı fark ettiniz.
Yalnızlığın içindeki özgürlüğün gerçekten özgürleştirici, neşelendirici ve güven verici olduğu fikri, artık kabul edilebilir bir şey değil bu içinde bulunduğunuz gecede. Bir zamanlar içten içe haz aldığınız da olmuştur elbet, hatta onu eski bir dost gibi de görmüşünüzdür ve onunla mutlu olduğunuzu sanmışınızdır. Sizi sizde tutsak ettiğinin farkına varmaksızın, tarafsız ve yorumsuz yansıtan bir pencere gibi düşünüp dünyaya oradan bakıyordunuz. Geceler sessizliğine bürününce yalnızlığın saltanatına eşlik ediyordunuz. Bu gece yalnızlığınızın dili çözüldü ve olduğunuz gibi değil de olmak istediniz gibi yaşattığını itirafa hazırlandı. Zira bu gece yalnızlığı sağduyunuz aracılığıyla görmeye başladınız. Yalnız yaşamın ne oranda ideal bir insan davranışı olarak göründüğünü anlamaya başladınız. Kendini tekrar etme riskini göze alanların seçimi olduğunu biliyorsunuz artık.
Yalnızlık saatlerin ve günün gerisinde yaşamaktır, ruhu ürperten bir sessizliktir, büyük bir zindan çıkmaz sokaktır. Uzun sürdüğü zaman insanı tüketir, içinde eritir, sahipsizlik duygusuyla delirtir ve ürkütücüdür. Bunu biliyorsunuz artık...
Yalnızlığın içindeki güç yaşamın düşmanıdır. Sevgi, akıl sağlığının göstergesidir. Yalnızlığın zararını görüp, bunu düzeltmek istediğiniz takdirde, tasavvur edemeyeceğiniz üstün bir güç tarafından yardım göreceğinizi unutmayın. Bu sevgidir işte... Bu üstün yanınızı kullanarak gerçek kimliğinizi bulursunuz.
Şunu hiçbir zaman unutmayalım: yalnızlık içinde yaşadığımız hayata başkaldırıştır. Biz hayatla barışık olduğumuz sürece mutlu oluruz.
'Hayat benim için kolaydı. Benden zor şeyler talep ettiğinde ise, daha da kolaydı' diyor NİETZSCHE

Yurdagül ÖZAY