Yanıyoruz

Sus pus bekliyorum, o kadar çok yazmak geliyor içimden; sanki kan kusarcasına. O kadar çok ta bağırıp haykırmak istiyorum aslında. Sessizim, kör ve çorak sabahı güne bağışlayan gürültüler bile biçare, Nedensiz de değilim ve hatta arzuluyum.Keskin bir kalem ile kıvrak bir zeka birleşmiş bana bakıyor,alaycı bir gülme var boş kağıdımda, dürtülerim yazmaktan yana.
Her akşam aynı masalı dinleyen çocuktan farksız değilim, televizyon ve sanal medya da güncellik aynı...aynı aktörler baş rolde,senaryo en başından yazılmış belli, figüranlar alkışlıyor birilerini.
Bir uçak düşürüldü...düşüren belli düşürülen belli, ama nedense özür bekleyen belirsiz, küçükken oynadığımız oyunlar gibi; "aldım verdim ben seni yendim","Kör ebe","saklambaç"gibi.oyun muhteşem, kapalı gişe oynuyor,yandaşlar alkışlıyor,diğerleri şaşkın şaşkın bakıyor.
Sonra birden bir anı canlanıyor sis bulutu çöken göz kapaklarımın ardına,bu filmi seyretmiştim pek yakında...Tek farkı dekor du, birinde gemi vardı diğerinde uçak...Gemili film bitti özürlü özürsüz ve el ele, göz göze, omuz omuza, nazar değmesin gemimize ateş açıp ta, mağdur edenlerle,mağdur olanlar barıştılar bile.
Sıra uçağı düşen beylerde, büyük ağabeyler kızgın, bizimkiler ise azgın, peki sonuç ne mi olacak? tabii gemi olayından farksız olmayacak,üstü kapalı bir bulut, sonrası yağmur, ve daha sonrasında beraber ıslandık biz bu yağmura şarkısı...
Şaşırıyor, şaşkınım..aptallığım sıkışmış aklımın bir ucuna,bir şiir dinliyorum;Uğur ASLAN söylüyor: Karagümrüğü yakıyor,bir diğer şair yaktırmam diyor.Oysa İstanbulun göbeğinde araçılar yanıyor,iş yerleri kundaklanıyor,doğuda okullar,hastahaneler yanıyor.Televizyonlarda boy boy bu görüntüler, bizler hala aynı telden çalıyor aynı tondan dinliyoruz.Oysa yakan da bizleriz yananda.Peki yanmayacak, yaktırmayacağız diyenler nerede??