Yanlış Masallar

Sende yanlışsın biliyorum,
Bu; Seni sevdiğim gerçeğini yalanlamıyor!

Herkes bana yanlış yaptı,
Bir tek sen yapmadın,
Sana da ben yanlış yaptım.
Yanlış sevdim seni, doğru düzgün sevemedim...

Demek ki gerçekten yanlış bir dünya'da yaşıyoruz ve herkesin yanlış olduğu bir yerdeyiz...

Baştan yanlış oldu mu sonuna kadar sürüyor bu yanlışlık, yanlış başlayan bir hayat doğrularla doğrulmuyor. Doğru deyince doğru olmuyor hiçbir şey ki herkesin kendine göre bu kadar doğrusu, yanlışı varken.

Belki doğuşumuzdan beri başlamıştı bu yanlışlık, yalnızlık gibi bir şeydi bu yakamıza yapışan, bizi birbirimizden uzaklaştıran ve aramıza mesafeleri dolduran. Yanlışlarımızın neresini düzeltecektik ki? Hep yanlışlara kızan birisi de günün birinde yanlışın içine düşüyor işte, kaçınılmaz bir kader gibi.

Hayatımızda doğruları beklerken yaşlanıyoruz. Doğru yok belki de bizim düşündüğümüz gibi, doğru içimizde, sadece kendimize has bir şey. Neyin, ne kadar yanlış olduğuna karar verecek kadar doğru düzgün değiliz hiç birimiz. Hayatımızdaki doğruları kaybetmemek için de bazen yanlış yapabiliyoruz.

Sen beni yanlış bir yolda beklerken,
Sana gelen ben mi yanlışım o yolu kullanırken?

Yanlışım; yanılmalarım, yanlışım; inanmak, yanlışım; benim gibi insanlarla bu hayatı yaşadığımı zannetmek, kısacası yanılmalar...

Her şeyin yanlış olduğu bir yerdeyiz, ya yolumuz yanlış, ya beklediğimiz, ya da kendimiz. Sensizliğimi hesaplarken bile yanlışım, Sensiz bir günüm kaç yıla eş değer? Gün, gün değil ki sensizken. Zaman; zaman değil, zamansız bir kavramdayım. Kalıtsal düşlerim, kendi içimde, yüreğimden çıkan şu duman hangi ateşe ait?

Her şey doğru olsun da, tek yanlışım sen ol.Yanlış yanlış seveyim seni. Yanlış yola, doğru gidilmez bilirim. Bunu küçükken kaybolduğum yollardan anladım. Yanlış adımlarla geleyim sana. Yanlış seveyim, yanlış dokunayım. Ya da dokunmalarım yanlış olsun. Kokun hep yanlıştı zaten.

Dizeden dizeye atlayışımdan belliydi seni olduğun,
Her gece kelimelerin harflerine kıvrıldım, öyle bekledim sabahı Güneş'in G si mesela, tam içine kıvrıldım. Adını aldım kucağıma, her şeyin yanlış olduğu bir dünya'da bu da doğru olamazdı. Olsun ben yine yanlış yanlış seviyorum Seni... Yanlışları saklıyorum satır aralarımda, yanlışlarla yaşıyorum.

Masallarda yetmiyor artık geceleri, o kadar yanlış bir dünya'daydık ki, uyutamıyordu hiçbir nine bizi, hiçbir keloğlan masalıyla. Padişahın kızı hiç sevmedi onu. Sadece keloğlan sevdi, gerçek buydu, doğduğumuzdan beri yanlış masallar işitiyorduk. Bu kadar yanlışın üzerine doğru düzgün sevemem ki seni. Yarım olduğum gibi severim, yarım yamalak.

Gel, yine sev beni, yalandan
Ben seni yanlış sevmeye devam edeceğim.

Yeter ki sev beni yine,
Yine masallar duymaya razıyım.

Yalandan bile olsa sev, yeter ki sevme kelimesi olsun masalların içinde, ben Padişahın kızı olurum ama severim bu sefer seni, ben de severim...


On Dört Haziran İki Bin On İki 17 10