Yarenim Ben

gözlerim takılıyor yollara
düşüyorum
dağ gibi, çağ gibi yangın
üşüyorum
dost gibi
beni saran kol gibi özlem
büyüyorum...

karmakarışık içim dışım
karışıyorum
anlasana,
özlüyorum.

Yar mıyım yaren mi?
Yarenim en çok bunu bilirim. En hasından hem de...tam teşekküllüsünden yani.
Acıya donanımım çoksa da, gülmelerde önderim. Paylaşmak işim. Gönüllere yatmak, dostumu omuzumda yatırmak en büyük marifetim.

Yoldaş!ım dediğime yol sormam. Varırım onunla zirveye de, yerin yedi kat dibine de. Çünkü ben yarenim.

Fiziği, kimyası, yaşı cinsiyeti olmayan sevdaların peşinde koşmaktan yorulmam hiç. Dağ aşarım, nehirle coşarım. Gözyaşın olur da akarım sen yerine. Çünkü ben, yarenim.

Kuyu suyu, duru/kuru fark etmiyor. Yakmıyor güneş, üşütmüyor kış beni, seninleyken.
Yastığın ot/kıl/tüy/yün olmasından ziyade kol! olması ilgilendiriyor beni. Sevgiden, yorgan altında uyumak ne güzel seninle.
Kul eliyle imal nice servetlere dönüvermek arkayı ve selam salmak ağız dolusu, koşmak kelebeklere birlikte yorulmadan. Papatyalara dokunmak incitmeden...Türküleri çığırmak notasız.
Ayağın taşa takılsa içim yanar...Çünkü ben, yarenim.


Beyaz paçalı güvercinler düşlüyorum... ayağında name bağlı olanını.
Gözüm ufukta, taklalarını izliyorum. Bir selam getirecek olanı bekliyorum hasretle.
İçim titriyor. Kahve falları kapatıyorum sana niyetle.
Yollarını gözlüyorum, merhaba! diyen sesini. Çünkü ben yarenim.

Şiirlerimi verebildim sana hazine dairemden. Değer mi gönlün teline bilemem ama beş tanesi bir araya gelse, beş para etmeyen mal varlığım senin olsun ömrünce. Şiirlerim senin olsun.
Yanında hediyesiydi hasretim. Özlüyorum. Çünkü ben yarenim.

En çok da neyi özlüyorum biliyor musun? Bir türküyü bir de seni can dostum, seni.
Türkü arası devrimlerimizi. Çığlık çığlık memleket sevdasını konuşup da benim hiç bilmediğim porteye sığdırdığım notaları dizip, dillendirdiğimiz o güzelim türküleri...
Her tanesini bana bir peşin güle sattığın o türküler dilimde...senden bana hasret kokan ezgiler.

Uzaklarda arama beni, canının ucundayım.
Neden mi özlüyorum? Çünkü ben yarenim.


24 Ağustos 2009
Gene İzmir- g-özlüyorum

25 Ağustos 2009 2-3 dakika 13 denemesi var.
Beğenenler (2)
Yorumlar (2)
  • 15 yıl önce

    Ablam yazar dedim ya... İşte yüreğinin sesleri... Yarendir gerçekten, abladır dosttur...

    Seni seviyorum ablaların hası! Melekler öpsün yüreğinden...

    DİLA...

  • 15 yıl önce

    Bu deneme yazısını ilk okuyanlardan biriyim. Daha başlığını gördüğümde sağlam cümlelerin okunmayı beklediğini anlamıştım.

    Yazı bittiğinde ise â??ben de yarenim!â? diyordum...

    Okunası yazısı için Sezer Nişancı'yı tebrik ederim...