Yarım Hayatlar

Ben yarım, sen yarım..her şey yarım..sevdik yarım...kaldık yarım..seven yarım, sevemeyen yapyarım...
Bir alem ki; anlayan da anlamayan da, insan gibi yaşayan da yaşamayan da yarım, çaresiz ve aciz...ya bir hastalık gelir kapıya..ya ödenemeyen faturalar yolda...ya icracılar sarmış dört yanı... ya da evladını saramadan vatana uğurlamış bir ana, yasta...

Bir hayat ki; ya sevmişsin, beklemekten, özlemekten tükenmişsin...ya da çok sevilmişsin, lakin değer bilmemişsin...

Ya değer bilecek insan henüz yememiş aklını, ya da değer veren sen, bilememişsin insan denilen mahlukun değerbilmezliğini...

Gün gibi bitmeye, solmaya yüz tutmuş hayatlar da sen uslanmamışsın...Her gidene üzülmüşsün de gidenlerin hiçbiri el sallamamış sana veda ederken...

Sevdiklerine üzgünüm derken sen, sevdiklerin güle güle demiş sana hiç düşünmeden...
Bir hayat ki; sen yorarken birilerini, hayat da yorulmadan oyunlarını, oynamış sana... hiç usanmadan, hiç usanmadan...

Şimdi işler kalmış yarım..çözülmek ister lakin; kader denilen talim, terbiye eder seni... koyar nice engel önüne nitekim...öyle ki;

kalmak ve savaşmak için çok geç...
gitmek için se erken ..der olmuş yürekler...