Yarım Kalan Hikaye

Uzak bir şehirdeyim.Yapayalnız en çok istediğim şey sıcak bir sevgi.Belki de hiç eksik olmayan fakat yıpranmış bir sevgi var hayatımda.Usul usul düşünüyorum biliyorum yalnızlık bekliyor beni.En sonunda yine yalnızlık kapıma dayanacak hiç peşimi bırakmayan yalnızlık.Bilmiyorum çok mu seviyorum sevdiklerimi ya da çok mu bağlanıyorum ya da çok mu alışıyorum bir anda bilmiyorum ve cevap bulamıyorum zaten sorularıma.An geliyor yalnızlık yine yanımda hiç bırakmıyor beni böyle bir dostum olduğu için sevinmeliyim bilmem ki.Sonra üzülüyorum,üşüyorum,yalnız kalıyorum yalnızlığımla paylaşıyorum dertlerimi paylaştıkça yaram kanıyor sanki geçmişim yüzüme bir alev gibi çarpıyor canım yanıyor.Yoruluyorum artık mücadele edemiyorum kendimi teselli edemiyorum bazen her şey yoluna girecek diyorum ama olmuyor hiçbir şey yoluna girmiyor ki hayat bıraktığı yaralarımın izleri kapanmadan bir yara daha bırakıyor yüreğime.Her defasında keşke demekten yoruluyorum ama elimden hiçbir şey gelmiyor.Her şey başladığı gibi son buluyor.Hep bekliyorum bir gün bir mucize olup beni kurtaracak bu hayattan ve bildiğim tüm kötülükler ve hayatın zorluğu kapanıp bitsin istiyorum,yarım kalmaktan yoruldum artık mutlu olmak huzur bulmak istiyorum her insanın da istediği bu değil mi zaten ??