Yarınsızız

Kapın her çalındığında O' mudur diyeceksin şarkısı bütün odayı doldurdu.Keşke diyebilseydim,keşke koşup kapıyı açtığımda onu görebilseydim..
Mezuniyet elbisemi birlikte alalım ısrarlarına dayanamamış gitmiştim Ankara'ya.Aradığı kıyafeti buluncaya kadar girip çıkmadığımız mağaza kalmamıştı.
_Tamam budur işte,dediği elbiseyi giyip çıktığında öyle mutlu ışıl ışıldı ki,nedensiz içim buruldu bir an.
-Su perisi gibisin,hayat seni yormasın,üzmesin,hep böyle mutlu ve umutlu kal ..
Yorgunluk atmak için oturduğumuz kafede gelecekten,planlarından konuştuk.Çok başarılı bir öğrenciydi.Üniversite sınavından korkmuyordu.Başka şehir yazmayacağım,bu şehirde okuyacağım,annemi çok özlerim demesi beni şaşırttı.Gençlerin genelde üniversite hayatını özgürlük olarak düşündüklerini söylediğimde,sanırım ben bu zamanın insanı değilim.Ders çalışırken bile evde annemin varlığını hissetmek hoşuma gidiyor dedi.
-Eh göreceğiz bakalım neler olacak,hayat sana ne süprizler hazırlıyor.Umarım her şey istediğin gibi olur dedim.
Bir hafta sonra sınava girdi,cevaplara birlikte baktık.Başarılıydı,istediği okul olacaktı.Ben de ona tatil sözü vermiştim.Birlikte Alanya'ya döndük.Tatili güzel geçiyordu.Biraz başı ağrıyordu,doktorlar sınav stresinden dedikleri için önemsemiyordu.
Havada uçuşan kahkahalarını bana bırakarak eve döndü.Söz verdiği gibi doktora gitti,tetkikleri başladı.Sonra...
Sonrası tam bir kabus,karabasan,zifiri karanlık,hiçlik.....
Bir yıl boyunca okyanusta fırtınaya tutulmuş gemi gibi savrulduk durduk.Sular durulmadı.Keşke dememek için yapılabilecek her şeyi yaptık.O gemiden çıkamadık.O, bize,şakalarını,gülüşünü,sevgisini bırakarak,gemiyi terk etti.Çok savaştı ,fırtınaya yenildi.Yarınsız kaldı.Bizde belkiyarınsızız,yarın yok,dün yaşandı bitti,Hayat tam da şu an içinden geçtiğimiz zaman.Sevgileri yarınlara bırakmayalım.Şimdi sevdiklerimize sımsıkı sarılıp, Seni seviyorum deme zamanı..
Haydi o halde.....