Yaşam Gemisi
Yaşam gemisinde karaya oturmuş olan,biriken bir kıyının çamuru..yılların zaman ötesinde kaynaşmasından elim gözüm,yüzüm hep pisliğe gömüldü.Sus!Bunlar hep içimi acıttı.Ruhların sevişmesi göğsümü kabarttı.Emilen memeden süt gelmeyince hemen rızkına söver durur.Kaybolan bir resim,yırtılan bir örtü ve katledilen insanlar.
Özgür insanlar çok mu güçlüydü ne?Acıyı tattın mı hiç yalnız kalınca.Duvarlar birlikte kuvvet bulup üzerine yıkıldı mı?Altında ezildin mi sevginin?Çok sevmek düşlerin tarlasına bir gelincik edasıyla girmene sebep olduysa,neden bırakmadın ruhunu.Düşlerim kayboldu ve ıssızlık çeken kalbim neden boşatıldı?
Yaradılışıma ters düşen savlarda her bir rollerim hakkıyla idare etti beni.Düşünceler yırtık valizlerde anılarını mı saklıyor?Anlatmayı denedim , anladı, anladı sonra nefes almayı keser gibi birden hırçın bir bakış savurdu suratıma........
kizilentari
kendini ,duygularını güzel ifade ediyorsun bazen kolay bazen güç ama şu yönden bakmalı hiç değilse ifade edebiliyorsun... yüreğine sağlık=)