Yaşama Açılan Pencere
- Ne yapıyorsun orda ?
- Ben mi ?
Dünyaya ve hayata bir başka pencereden bakıyorum
İnsanlara bakıyorum;
- Duygusuz duyarsız ve bencil olanların sayısı gittikçe artıyor olduğunu
- Yardımlaşma ve dayanışma alışkanlıklarını yitirdiklerini
- Büyüklere saygı, küçüklere sevginin çok azaldığını
- Özürlü insanlar saygı, sevgi ve kolaylıkların yapılmadığını
- Akrabalık, arkadaşlık, komşuluk ilişkileri eski sıcak ve içtenliğini kaybettiğini
- Aile içi şiddetin arttığını, boşanmaların, yuva yıkımların kabül edilmez boyutlara ulaştığını
- Sevgilerin, sevdaların ihanete, inkara ve yozlaşmaya bulaştığını
- Ahlaki değerlerin bir bir yok olduğunu
- Yalanın, dolanın, hile ve sahtekarlığın pirim yaptığını
- Karşılıklı güven ortamının yok olduğunu
- Empati kurularak, kendisinden başkalarına anlayışın kalmadığını
- Karşılıklı tartışmaların giderek kavgalara dönüştüğünü
- Konuşanın saygıyla dinlenmediği, konuşanların ne konuştuğu, ne demek istediğinin anlaşılmadığını
- Hoşgörü, bağışlama, sabır ve matanetin giderek yok olduğunu
- Üretmeden tüketme gibi yanlış uygulamaların olumsuz sonuçlarının alındığını
- Yaşadığı kenti, mahalleyi, cadde, sokakları ve binaları kirlettiğini
- Hayvanlara karşı acımasız davranıldğı, korunup kollanmadığını
- Ormanların, çevrenin yok edilme sınırlarına dayandığını
- Vergi kaçırma, kaçakçılık, hileli mal üretip tüketici sağlığıyla oynandığını
- Okuyan ? yazan insanların giderek yok olmaya yüz tuttuğunu
- Okulların çağdaş eğitim ve iyi insan yetiştirme kurumları olmaktan çıkarıldığını ...
- Oturduğum şu ahşap kulubenin küçücük penceresinden hayata baktığımda bunları rahatça görebiliyorum buradan..
- Yerim dar ama gönlüm geniş, buyurun benim şu küçücük kulubeme, bir de siz bakın benim penceremden, sizler de bakın, neler neler göreceksiniz bu pencereden, kim bilir !..
