Yaşamak Gözlerinde

Çok şeysin benim için.
Belki Şaşırmış gönlümün rehberi,
Belkide kavgalı duygularımın hakemi...
Yolculuğu ömre bedel dört saatin armağanı.
Sevginin yıllar sonra bana en güzel hediyesi,
Belkide kışımı yaza çeviren gönül meltemimsin;
Dedimya çok şeysin benim için...
Önce gözlerinde başlamıştı ruhumun teslimiyeti,
Sonra cümlelerin esir almış; çekmişti sana beni...
Hayallerimin resmi ve bir anlamı vardı artık.
Duygularım dile gelmiş nerdeyse yarışa girmişti...
Merhamet kokan bir anne gördüm önce,
Sonra acıları yaşadım badem gözlerinde.
Hayallerine hasret kalmış kadını; daldığında,
Bende varım diyen cesaretini gördüm güldüğünde...
Sen anlatıyor ben dinliyordum,
Yüreğim çarpıyor içim içime sığmıyordu.
Gözlerim doluyor öfke kusuyordum sen anlattıkça.
Allahın bir lütfu kabul ediyordum seni o gece...
Acının tadını tatmayan bilemezdi.
Yıkılan bir yaşamın yırtılmış resmi yapışmaz,
Kırılan testide su taşınmazdı...
Benim için çok şeydin, ama belli ki,
Sana bu ismi veren içinde herşeydin sen.
İsmi veren nefis bir hayatın olsun istemiş,
Gözlerinde baharı kalbinde huzuru dilemişti...
Yıllarca kumdan saraylar yapmayı denemiş,
Yıkılmaması için denize rüşvetler vermiştin.
Sert rüzgarlara bile şemsiyeler açmayı denemiş,
Sıcak duygularına paltolar giymek zorunda kalmıştın...
Ne kötüydü tatlı düşlerin kurbanı olup,
Pembe pancurlu evin yangınına düşmek.
Kolaymıydı dalgalara saraylar teslim edip
Gözyaşları arasında yıkılışına tanıklık etmek...

Nitekim zor işti tükürdüğünü yalamamak,
Zor şeydi mutsuzken mutlu çifti oynamak.
Vitrinden eve heyecan ve sevinçle taşıdığını,
Başka bişeydi; yutkunarak memura vermek...
Ahh ettiğin günler duygularını kangrene,
Kalbini de nasıra çevirmişti artık.
Telafisi zor olan kırılmaların adımlarını sayıyor,
Kalabalıklar arasında yalnızlığı yaşıyordun...
İsmin başkalarının hayatına nefis başlangıçlar,
Sunmuş, sana yeterince cömert davranmamıştı.
Böylece yıllar yılları kovalamıştı bir ümitle ve,
Sonunda seni sana bırakmıştı gül kokulu ayşenle.
Artık anlamıştın; hayatın düz bir cetvel olmadığını
Sonunda yutkunmaların sevinçlere gark olurken,
Kuruyan dalların yeniden filizlenmeye hazırlanıyor,
Her şey biricik ayşegü'lüm için şarkısını söylüyordun...
Dedimya çok şeysin benim için nefisem,
Seni kelimelere sığdırmaya çalışmak,
Yaşadıklarının resmini çizmek olmazdı.
Yaşamak lazımdı gözlerinde seni; belki anlamak...