Yaşlılık İşte

Adımlarımı tek tek basamaklara basarak çatı katına çıkıyordum.
Biliyor musun kim çıkmak istese bağırıyor kızıyorum. Çünkü tek varlığım, senden kalan.
Tek ışığım 3 metre karelik dört duvar arası bir oda. Geldim gene cızırtılı kapıya.
Kapıyı açıp içeri adımımı attığımda sen görünüyordun sözlerin düşüyordu benliğime " Bu odanın hali ne çocuk gibisin" diyordun.
Hani tahtadan araba yapmak için tüm zamanımı oraya ayırdığım için kızıyordun.
Biliyor musun cancazım..!
O oyuncakları çocuklarımızın oynama zamanı çoktan geçti. Bende onları ve diğer tüm senin eşyalarını bu çatı katına çıkartım.
Her gün havalandırıp, temizliyorum.
Senin kendi elinle yaptığın kazağı o gün torunlar çamaşır ipinden alıp oynarken yırtmışlardır .
Onlara kızamadım..
Ama ben çok ağladım .
Seni hala kaybetmeye alışamadım ve senin olan hiç bir şey. Sen kokan her şey beni mutlu ediyor.

cancazım!!

Sensizliğinle bıraktılar ama bendeki seni asla alamazlar.!!