Yavaş Adımlar

Oldum olası öyle yolda yürürken hızlı gidemem. Hep ellerim arkamda, sakin sakin acele etmeden gayet yavaş adımlarla gitmek istediğim yere giderim. Otobüse yetişmek için bir gayretim yok ki benim. Geç kalma endişesini de taşımam. Varsın onları, hızlı adım atarak yürümeyi sevenler düşünsün. Ben, yavaş adımları seviyorum. 

  Belki de şırıl şırıl çok yağan yağmur varsa işte o an hızlı yürüyebilirim. Ama o da pek nadir. Ha bir de  çok acıktıysam, sofraya oturup bir an önce  yemek için yavaş adımlarımı süratli hale getirebilirim. Değişmeyen huylarımdan bir tanesi de bu olsa gerek. Emin bir şekilde, güvenimi kendime tam yoldaş etmişken bir takım davranışlarım. Baksanıza kaplumbağalar bile bana yetişecek nerdeyse. 

Bu kaçıncı arkalarında bırakmaları beni ? Sokakta on beş kişi yürüyorsa, bilin ki en sonuncusu benimdir. Yani bir yarışa beni çağırmaya gelmeyin sakın. Hiç kazanamam, kaybedenlerden olurum.