Yazı

Eylülü biraktim masada,toparlayip bir şiir dinletisinde titreyen ellerimle sana okumak istedim.Kütüphanenin sessiz sokaklarinda yeni bir hikayeye adim atarken sol mertebemi zorlayan ağrilar bastiriyor.Yaka paça kendimi attiğim merdiven boşluğunda tanidiğim seni.Ölüme beş kala.Kim bilir seni sevmediğimi anladim,resime başladim seni tüm kusurlarin benim findik kabuklarimi bile doldurmadi,bahari bekledim.

Radyolardan,pencerelerden,manzaralardan uzak bir kahve hikayesine katildim bir akşamüstü.

Defterinde nasilsin bile diyemediğin ,işi düşen hikayenin parçasiyken üstü çizilmiş notuydum ben.İnsan insandan nasil uzak durabilir,nefret edebilir,ilgisini,duygularini hiçe sayabilir sorularinin kisa özetiyim Eylülde.

Yanliş sokaklarda duvar yazisi,

Şiir olmayacak kadindan geriye kalan bir şair kazandi bu satirlarda..

Soğumuş çaylara hatiri sorulan hikayede..