Yazık Olur
Bu kez dönüş yapmayacağım, seni içimde sen yapan her şeyi seninle birlikte silip atacağım. Önceleri, şimdiki gibi yüreğim acıyacak; boğazıma bir şeyler düğümlenecek, nefes almakta zorlanacağım. Ama zamanla alışacağım bu duruma... Bu kez eminim, artık eminim; seni senden öte görmek yok! Seni, senden ayıran- sana ait olmayanlarla bile çok sevmek yok!
Ne vakit gözlerin açıktı da şimdi kör oldun? gözlerin her daim kapalıydı gönül gözüne, boşuna yüreğimi yordun... Bu kez zamanla ? biraz biraz azaltarak unutacağım seni... Çoğalttıklarıma say ve git! Nefes alınmazdı sensiz, sensiz almaya çalıştığım nefeslerin bir anlamı dahi yoktu çünkü.
Nefeslerimi geri ver de bana git! Bu kez eminim, artık eminim; seni her şeyden öte görmek yok! Çünkü bunu hak etmedin, azaltarak; yokluğundan çalarak unutacağım seni...
Sanma ki yapamam, beceremem. Öyle bir beceririm ki; sevmek eylemi utanır aşkın eleminden.
Öyle bir unuturum ki; unutmalar çığ gibi büyür, haykırış olur sessiz yüreklerin içinde...
Unutmaya çalıştığım şu güne lanet olsun! Bana seni unutmamı reva gördüğün için bütün sevmeler senden korksun! Artık eminim, adını içimden haykırmayacak, yüreğine köprüler kurmayacağım. Herkesten çok sen vardı, sevmek vardı içimde; bunu ikimizin olduğu yerlere karıştırmayacağım. Kırgınım sevgilim; bunu sana söyleyemediğim, 'Sevgilim' kelimesinin ardında kirpik uçlarımın ıslaklığını hissettirdiğin için kırgınım... Onlar benim önüme geçip, galip geldiler...
Onlarla birlikte çıkamadım karşına, tutamadım ellerinden... Şimdi sen kadar, aşk da korksun benden. Bu kez dönüş yapmayacağım, seni her şey saymayacağım; her şeyim sanmayacağım.
Sanmıştım ki...
Boş ver ne sandığımı bilme en iyisi...
Utanıyorum seni unutmaya çalıştığım, yüreğimi sırf bu nedenle yormaya çalıştığım için!
Bilir misin yüreğimden hücrelerime kadar işleyen seni? Seni sevmeyi, bilir misin?
Ne kadar sevebilirsin ki sen'i? Ne kadar sığdırabilirsin hayata, yüreğine kendini?
Seni, senin kendini sevdiğinden daha çok seven biri var oysaki... Bu kez eminim, artık dönmeyeceğim aynı karanlıklara...
Kurtulmayı istemediğim, bir ümit ?Belki' dediğim için utanıyorum şimdi...
Yiten bir sevdanın çırpınışları büyük olur, yittin; yüreğimdeki çırpınışları görmesen de olur...
Sen sevmedin ki, şimdi çıkıp gelsen, görsen, sevsen ne olur?
Bitti alnımın kara yazısı, bu kaderi değiştirmek için çırpınmama müsaade etmesen ne olur?
Artık dönüş yapmayacağım, biletini kestim sensiz; seni düşündüğüm yılların... Ardına bakıp görsen sersefil hâllerimi, 'Bu yürek senindi' desen ne mi olur? Bu bilet çoktan kesildi, yalnızca yazık olur...