Yazmasak Olmazdı, Olmasa Yazmazdık Çünkü..

Yılmaz ERDOĞAN... Kendi tabiriyle Kayıp Kentin Yakışıklısı. Ya da daha doğrusu -yine kendi söylemiyle- Haybeden Gerçeküstü bir insan.. Anlatmak kolay değil kendisini. Fakat aşk için aşkın içinde çok çektiği besbelli. Şahsen aşkı anlatmaya yeltenen naciz, cesur şahsiyetlerden biri. Her ne kadar biz onu daha çok komedyen kimliğiyle tanısak da, şair kişiliğiyle de yüreğimizde ve aklımızda yer etmesi gereken bir isim.. Bu yazımda da onun bazı şiirlerinden alıntılara yer veriyorum; ...ANLADIM Kİ AĞAÇLAR, TOPRAĞA ACI VERDİKÇE BÜYÜYORLAR... Bir ıstırap ancak bu kadar güzel anlatılabilir.. ...SANA BAKMAK, BİR BEYAZ KAĞIDA BAKMAKTIR; HER ŞEY OLMAYA HAZIR. SANA BAKMAK, SUYA BAKMAKTIR; GÖRDÜĞÜN SURETTEN UTANMAK. SANA BAKMAK, BÜTÜN RASTLANTILARI REDDEDİP; BİR MUCİZEYİ ANLAMAKTIR. SANA BAKMAK; ALLAHA İNANMAKTIR!.. Hangi şair sevdiğine böyle bir benzetme bulabilmiştir?!. Bir amaç sadece ...YAZARIZ, ŞİİR DEDİĞİN KİMİN İÇİNDİR MUSTAFA?.. diyerek, nasıl bu kadar güzel netleştirilebilir ki başka?.. Yahut hangi kalem delisi, hayatı bu kadar öz tanımlayabilmiştir; ...GÖZÜME SEKİZ BİN YILLIK SÜRMELER ÇEKERİM, KÖR OLMAK PAHASINA GÖRMEKTİR HAYAT BİLİRİM!..? Ve acısını dahi dile getiren mısraları o kadar hastır ki; ...ŞİİRİMİZ ÇOKTUR EY HALKIM, ŞAİRİNİZ ACI ÇEKMEKTEDİR!.. Uykuda bile sevmek böyle bir şey olsa gerek; ...BİR UYKUNUN EN GÜZEL YANI, SENİNLE UYANMAKTIR... Boşa ya da boşuna değil yani hiçbir karalaması. Her dizesinin bir anlamı var göze çarpan. Ve aslında en güzel kendisi tanımlamış gönlünü; YAZMASAK OLMAZDI, OLMASA YAZMAZDIK ÇÜNKÜ..