Yek

    Yutkunuyor zaman, nefessiz düğümlerde bir gülücüğün zararsız geleceği kanaatinde hâlâ.

Kabul ediyor gözlerindeki perdeyi her gelenin, devrik cümleden ileri gidip cennete atlıyor sanıyor.

Bir daha birine seviyorum derse entübe edilecekti aşk. Yapamadı...

Bizi en çok seven; bu duvarlar... Gözleri ne renk olsun istersek öyle baksınlar sana kalbim, tahliye olunca sen, hangi renkten ağlayacaklarsa o renkle ağlasınlar ama sen en iyisi mi kabul et bu gece.

Hayata sorsan gözleri kapalı ürkek bir ceylansın; suyunu yaşamak addeden...

Küçüksün kalbim. Yumruğum kadarsın; yaş alsan da ufacıksın.

Sana senden başka elde ne var? Atarsan sevinirim; nerede atışların? Durma kalbim, durma...

Anlaşılmayan cümlelerinin lekeli kalplerde ne işi var? Çabuk al cümlelerini...

Ezici bir zalimlikte paralamasınlar cümleni.

Aynısın kalbim. Yüreksin, gönülsün, yüreksize can olmak için can atansın; hadsizsin, başa sarmalar kuşusun. Kendi kanatlarına takılıp da düşen...

Düşme kalbim, ellerim küçük seni tutamam.

Senin ufacık savaşında mücadele denizlerine girip boğulmadan çıkamam.

Hayaller damdan düşerken sana tutunup seni de düşürmüş. Ayakların kırık koşamazsın biri sana gelmeden, seslenmeden, senin için buradayım demeden...

Haksın kalbim. Bana kalansın. Yeksin.

Açık ara farkla kendine ölensin başkasında yaşamadan.

Sevilmek yıldızısın; gökteki en acabalı göktaşısın. Unuttuğun bir şarkısın.

Doksanlardan kalma sitemsin, eskisin. Jenerasyonun en öcü sevdalarına yenilirsin...

Yekten payesi sırra kadem basmış mutluluklardan hakkını alamadan ölensin. Doğmalısın yeniden kendinde; dört dönmeli hayat, her reenkarnasyon çaresinde adın geçmeli. Çünkü sen ben, biz kalbim; şarkısı reklam arasına giren bir beklentiyiz. Birbirini izlemek için yaşamayı bekleyen. Kimse olmasa da senin için, ben varım. Buradayım.

Durmasın zaman, durma kalbim. Yek sana bana payesi; bölünmüş bize her umudu çaresi; bir şey olmaz. Bekliyor hâlâ, saçları uzasa da zaman...

Seni alıp bana getirecek. Yarın sabah. Sarıl, çünkü ben öyle yapacağım. Elde bizim için bizden başka kim var?

Buradayım dedi mi başkası? Duymadım sen duydun mu? Duymadın. Zaman da durmadı. Sen de yaşa, kendini sevebilmek için. Eskisin, tufansın, bir dalsın kendinde titreyen... Tutmak için çabalamaktan çoktan vazgeçmiş birileri.

Korkma, ben varım, her zaman. At kalbim; gökteki hiçbir yolculuk adil değil ki yeryüzü için. Vokalin benim, sen at; ben eşlik ederim...