Yeniden Doğ Küllerinden Ama Ağlama

Küfrün en koyusunu sallarsın, yüreğinde acı duyduğun, utanç duyduğun, geceler boyunca. Hiç duyulmamış, söylerken bile insanın yüzünü kızartan küfürleri ağzın dolu dolu savurursun rüzgâra karşı.

Anne karnındaki gibi kıvrılır kalırsın yalnız hissettiğin korkularında, ağlayamazsın. Acizliğinin ve kimsesizliğinin yüzüne vurduğu tokat geçmez, silinmez, istesen de silinemez. Yaşamak zorundasın aşağılanmışlığını, yüzleşmelisin. Zehrini akıtmak için toprağa, arınmak için afakanlarından, son vermek için gözlerini kapatmaya engel utançlarından. O yılan gözlerden arınmalısın.

Dayanılmaz bir egonun tatmin kurbanısın, aç ve kulaklarını iyi dinle! Boynuna takılan tasmanın sahibine duyduğun koşulsuz itaatinin ne anlama geldiğini, gurur denen olgunun insana ait olduğunu, ihanetin aslında ihanet edenin en büyük azabı olduğunu kalbine hapset. Kilitler vurduğun kalbinin senden başka sahibi olmayacağını ve dışarıdan sadece yüzünle kabul göreceğini kabul et.

Kendine küçük mutluluklar yaratabilirsin bak. Hani uzatıp ayaklarını, o acımasız gecede denizin kokusunu içine çektiğinde, içinde büyüttüğün çocuğu hatırla.
Kulağında, yüreğini avuçlarının arasında sıkıştıran tınılarla dökemediğin gözyaşlarının nasıl benliğini acıttığını, dudağında tek sırdaşın sigaranla, kendi derdini unutup çektiğin acıya ağlayan arkadaşını unutma. Unutmamalısın ki seni yakıp bırakan o yılan gözlerin ardından savurduğu küllerinden yeniden doğasın.

Yok artık dünya üzerinde aşk denen aciz duygular, yok insanın ruhunun sevgiyle doyması. Takabildiğince albenili maskeler takmalısın gözünü kan bürümüş, gözünü et bürümüş yılan gözlere karşı. Şükretmelisin seni yaratan tanrıya; Bak nasıl bir güç bahşedildi sana. Övünmelisin gözyaşlarını dökemediğine, boş ver kaybetmiş olsan da kahretme yitip giden insanlığına...

Sana, RAĞMEN lerini anlatanları hatırla, sana kalbini açtığını söyleyenlerin karabasanlarına, seni dev aynasında büyütenlere ithaf et insanlığını kaybedişini.
Ağlama.

Her düştüğünde seni uçurumun kıyısına bırakan o yılan gözleri hatırla, yeniden doğ küllerinden, dolu dolu savur ağzında biriktirdiğin küfürleri; ama sakın Ağlama...

Ağustos'2008