Yenilgiden Dönerken
01
Yenilgi şarkısını söyler rüzgar,
Çıkış arar adımlar karanlık yolda.
"Herkes ölür, ama herkes gerçekten yaşamaz," der William Wallace,
Ve kalbimizde yankılanır bu destansı çağrı.
Gökyüzünden düşen yıldızlar gibiyiz,
Umutsuzluk gölgesinde ayak izleri silinmez.
"Yenilmek, bir insanın kaybetmeye başlaması anlamına gelmez," der George Eliot,
Ve hayatın tiyatrosunda her perde düştüğünde yeni bir sahne açılır.
Çiçeklerin geceyi aydınlattığı gibi,
Zafere ulaşmak bir öyküdür, bir masaldır.
"Düşmek değil, kalkmamayı reddetmek yenilgiyi getirir," der Victor Hugo,
Ve aydınlık yarınlara giden yolu aydınlatan bir ışık olur.
Yenilgi, yaşamın acımasız bir öğretmenidir,
Ancak dersleri özgürlük kokan bir rüzgar getirir.
"Kaybetmek, öğrenmenin ilk adımıdır," der Thomas Edison,
Ve her yenilginin ardında yatan potansiyeli keşfetmek gerekir.
Dünya bir sahne, biz de aktörleriyiz,
Yenilgiden sonra gelen zafer, büyük bir öyküdür.
"Sonunda her şey düzelecekse, düzelmemişse henüz sona gelinmemiştir," der Oscar Wilde,
Ve umutla dolu yarınlar için adımlarımızı atmaya devam ederiz.
Ve sonunda, yenilgiden dönmenin gizemi, Türk sairlerinin kalp dokunuşlarıyla daha da derinleşir. Cemal Süreya’nın dediği gibi, "İyi ki varsın hayat, iyi ki hayat var," derken, yaşamın anlamını yeniden keşfederiz. Ahmed Arif’in dizelerinde hissettiğimiz gibi, "Gelincik tarlasıydık sevda eken, yaralandık, olmadı ölmedik," diyerek yenilginin ardında saklı direnci buluruz. Attila İlhan’ın kuvvetli ifadesiyle, "Dünya işte böyledir arkadaş; acıdır, tatlıdır, biber gazıdır, zaferdir," diyerek hayatın çeşitli tatlarını ve derslerini kabulleniriz.
Türk edebiyatının zengin mirası, yenilgiyi bir başarıya dönüştürmenin kılavuzudur. Ömer Hayyam’ın mizahi bakış açısıyla, "Kaç defa ayağıma batan dikenin, gülün tomurcuk olduğunu bilemedim," diyerek hayatın çelişkilerini anlamaya çalışırız. Yenilgiden dönerken, Necip Fazıl Kısakürek’in "Bize göre insan, kalktığı yerden biraz daha yükseğe çıkar, yere düştü mü biraz daha yere yaklaşır," sözleriyle içsel gücümüzü buluruz.
Türk sairlerinin bu büyülü dünyası, yenilgiden dönerken içimizdeki direnci uyandırır ve her kırık dökük yerine yeni bir umut tohumu ekmemizi ilham verici bir şekilde hatırlatır. Unutmayalım ki, her dize, bir yolculukta bize rehberlik eden bir ışıktır.
Eğer ilham almayı bilirsek rehberlik ederler evet.. Sivas' a çok kar yağdı ve kaldırımlar karla doldu bir haftadır. Ben de şöyle düşündüm. Bazen iz sürecek, tecrübesini örnek alacağımız durum ya da insanlar olmaz hayatımızda. Yaşadığımız örneklerde bir başına kalırız. İşte o zaman, özlü sözlerin, düşüncelerin, tecrübelerin bir tık ötesine geçip iz bırakan bir tavır içine gireriz farkında olmadan. O karlı yolu yürüyen ilk kişi olmak heyecanlandırdı beni.
Bu güzel sözlerin sahipleri de iz bırakmak derdinde değildiler başta. Ama hayat, onlara arkalarından bu rolü yükledi. Güzeldi Can. Tebrik ediyorum kalemini.
Günün yazarını tebrik ediyorum tekrar.