Yetim Ali

-------Eşim ile birlikte çok erken kapılmıştık hayatın akışına. Hayata, evliliğe, ana_babalığa ve sonlara. Toyduk, cahildik ve büyük bir mücadele içindeydik, hep olduğu gibi. Yeni yeni farkına vardığım ise o cahillikte nice güzel gönüllere imza attığımız dı.(Çiçek)Yetim Ali gibi.

-------Apartman merdivenlerinde ellerimdeki çöp poşetini almaya yeltenen 14 yaşlarında bir delikanlının, gözlerinde farklı bir hüzün vardı yüreğime akan. Saygılı,terbiyeli efendi bir genç. Halbuki o yaşta gözleri ışıl ışıl, hayat dolu olmalıydı. Bir iki muhabbet ettikten sonra öğrendim erken yaşta onu yetişkin bir insana çeviren hikayesini.

-------Babasını bir iş kazasında kaybetmiş. Annesi ise ikinci evliliğini yapmıştı. Lakin annesinin ikinci eşi çocuklarla aynı evde oturmam deyince bizim apartmandaki daireye yerleştirmişler iki kardeşi. Ali 14 kardeşi Yusuf ta 12'li yaşlar da. Ali ile aynı yaşta olan kardeşim Murat bizimle yaşıyordu. İkisini tanıştırınca gelip gitmelerimiz daha çoğaldı. Anaçlıktan olsa gerek,

------Ali' yi tanıdıktan sonra her akşam yemek masasında boğazımdan lokma geçmez oldu. Okuldan geldiler mi,ne yer ne içerler uykularım kaçar oldu ki zamanla eşimde aynı duruma geldi. Neyse ki Murat'ı bahane ederek ya onları çağırıyorduk evimize yada Murat onlarda oluyor bahaneyle ben yiyecek bir şeyler çıkarıyordum. Her gidişimde:

-------Ablacım biz şimdi kaldırdık sofrayı, derlerdi. Samimiyet ilerledikçe eşim ona 'çiçek' lakabını taktı. Birbirlerine çiçekti böcekti diye takılıp dururlardı.

-------Ne zaman badana boya işlerimiz olsa Ali yetişirdi. Öyle ki bir gün boyanın kokusundan evde ikimizde sızıp kalmıştık. Birimiz koltuğun ardında,birimiz koridorda uyurken eşim gelip bulunca bizi, kendimize gelmiştik. Yaşadığı sorunlardan bunalıp benim kapımın önünde ablam diyerek bayıldığı gün aklımı kaçıracaktım. Günlerce birlikte ağladık. Kardeşimi askere gönderdiğimizde birlikte ağladık,birlikte teselli bulduk ufacık ümitlerde.

-------Bir gece 42 derece ateşle yıkılıp kaldığında çok kızmıştım annesine. Hoş gerçi hala kızgınım da. Gayreti ile askeriye sınavlarını kazandı. Lakin hiç bir suçu günahı yokken,elinde olmayan sebeplerden dolayı başvurusu reddedildi. Bunda da bir hayır vardır diyerek teselli olduk. Bir süre sonra Ankara'da en gözde üniversitenin İngiliz edebiyatı bölümünü kazandı. Okumaya gönderdik lakin imkansızlıklar yüzünden geri dönmek zorunda kaldı.

------Başka çıkarım kalmadı diyerek askere gitmeye karar verdi. Askere uğurladığımız da kucağından evladı alınmış bir anne gibi kalakaldım otogarda. Aylarca yolunu gözledik bir evlat gibi. Sağ selamet döndüğünde bulunduğumuz yerden ayrılmak zorunda kaldık ne kadar zor olsa da. Fakat Ali bizi hiç bırakmadı. Evleneceği kızı ilk bizimle tanıştırmaya getirdiğinde kaynanalık eder miyim diye düşündüğüm oldu.

------Arkasında ummadığımız sorunlarla baş ederken Ali 'yi ihmal ettik elimizde olmadan. O bizi hiç ihmal etmedi. Evleneceği gün yanında bulunamadım. Azrail ile cebelleşiyorduk. Lakin aklım da yüreğim de onunlaydı. Herkesin: bu çocuk adam olmaz sözüne inat dört dörtlük yuvasını kurdu. Dünyalar tatlısı bir gelinim oldu.

------Ali bizleri hiç bırakmadı. Şimdi onlardan kilometrelerce uzağım. Buna rağmen özel günlerde hiç unutmaz,manevi annem diyerek arar sorar. Geçtiğimiz günlerde ziyaretime geldiler. Söyledikleri ve anı defterime yazdıkları beni günlerce ağlattı. Eskiler açıldığında:

-----Ablam sen bize her yemek getirdiğinde şimdi yemiştik diyorduk ya hani,aslında biz her akşam kapı eşiğinde senin ayak seslerini dinlerdik. Senin ayak sesini duyunca çocuklar gibi sevinirdik ablam bizi unutmadı yine diye.......


-------O cahillikte hiç farkında olmadan karşılıksız güzel gönüllere imza atmışız.Anılarımızda yer verecek kadar dopdolu dostluklar yaşamışız. Nice güzel tohumlar ekmişiz ki şimdi bu tohumların sevgi meyvesini topluyoruz. Önemli olanda belki bu. Bu dünyadan göçtükten sonra bile ardından sevgi ile yad edilebilmek. Ardında sevgi dolu bir evlat bırakabilmek. Mutlu bir şekilde hayata gözlerini yumabilmek.

-------Manevi evlat Yetim Ali,sakın unutma olur mu? Uzaklar da olan naçizane manevi anneni...