Yetim Sevdalar Kokladım

Ah ulan ah bir dönüşü yok ki bu yolların. Binlerce yol, hepsi sensizliğe çıkar, ah bir dönüş olsaydı... Kaç sensizlik geçti bu şehirden biliyor musun? Her bahar bir sensizlik büyüdü bu şehrin yollarında. Her bahar bir parçam yetim kaldı büyüyen sensizlikte, önce gözlerim sonra ellerim sonra koklayamaz oldum seni, sonra sonu sensizlik olan sevdalar büyüttüm sana, sonra bir an geldi ki bu şehrin bütün çiçeklerinde, yetim sevdalar kokladım.