Yıllar Sonra güldü bu yüzüm

Yıl 1999 agustosun 17'si gece saat 03:05 sıraları birden bire bir pacia oldu ve
O an yer yarıldı gök gündüz gibi aydınlandı toprak parçalandı...Sakarya yerle bir oldu
Acı bi gerçek çok sevdiğim aşkım duydumki göçük altında kalmıs...
Şükürki ölmemiş hastaneye kaldırılan aşkım daha küçücük yaşında beni öyle sevmişki
O halinde ilk beni istemiş görmek için.Yanına gittim baktımki her tarafı sargılara alınmış
Birtek gözleri vardı açıkta olan.Gittim yanına oturdum elini tuttum o anda nasıl olduysa
Gözlerimden yaşlar kan misali boşaldı...

Biraz aşkımı dinledim hem dinledım hem ağladım vaktım doluyordu az bi zamanım kalmıstı
Hastaneden çıkmak zorunda kalmıştım o an.Ama çıkmadan önce çok sevdiğim aşkımın
Birkaç kelimesi hala kulaklarımda"Ben ölürsem benden başkasını sev çünkü sen aşkı sevgiyi
Fazlasıyla hakediyorsun" dedi ve bana sarılmak istedi son arzusuda bu oldu zaten sarıldı bana
Ama ne yazıkki kollarıma cansız bedeniyle yığıldı...
Ben ne yapacağımı şaşırmış ve çaresiz kalmıştım tek yapabildiğim doktoru çağırmak oldu
Ve doktorların müdehale edeceğini beklerken çarşafı tamamen üzerine kapattığını görünce
Bedenim adeta ateşler içinde yandı gözlerim karardı canım yandı o an çok çaresizdim...

Sonunda toprağada verildi aşkım...
Artık öyle yanlız ve öyle çaresiz kalmıştımki kimseyi sevmemeye yemin etmiştim.
Aşkımın bana söylediği o bir kaç sözlerden sonra,ve ben yinede sözümde durdum
Yıllar geçmişti aradan ama ben kimseyi sevemedim kimseye bir kez olsun aşkım diyemedım.
Çünkü söylemek içimden gelmiyordu.Bende artık kimsenin beni seveceğini düşünemiyordum...

/DERKEN BİR MUCİZE OLDU.../

Aradan yıllar geçmşti ve kalbime kimse giremezken yıllar sonra ilk kez birine ısındım
İlk kez birisinden mutluluk almıştım.sadece bakısları bile beni mutlu etmeye yetiyordu.
Beni öylesine değiştirdiki bir anda hayatın içine girmiştim sanki.Sanki ondan önce ben hayatta değilde bi rüyadaymışım.ama şükürler olsunki beni böylesine seven biriyle beraber oldum.Olmayada devam ediyorum.Yıllar gecmesine rağmen bende hala bi aşk varmışta benım haberim yokmus...
Şimdi sorsalar bana onu nekadar çok seviyorsun diye "Kaybetmemek için elimden geleni yapacak kadar" derim Çünkü onu çok seviyorum hemde çok.
Neydi beni böyle değiştiren bilmiyorum.ben yemin etmiştim kimseyi sevmemeye ve ben kimseyi sevemezken bi anda nasıl olduda ona aşık oldum? belkıde bi bakısıydı benı kendine bağlayan yada birkaç anlamlı sözleriydi.bilmiyorum ama ben aşkımı çok seviyorum....

/Yeminimi bozduğum için ne kadar üzülsemde
_Beni böyle delicesine seven biriyle olduğum için'de çok mutluyum.../