Yokluğunla Başlar Her Şey!

Beyoğlunun unutulmuş, sadece sen varken bilmek zorunda olduğum izbe bir köşesinde yalnızlığımla karşılıklı oturmuş geride kalan günleri içiyorum yudum yudum! sen yoksun artık! bir kaç hatıranı tutmaya çalışıyorum ardında, onlarıda yok edeceğim zamanı gelince beynimde sinsice ama şimdilik anlamı yok. olmadığını bile bile.. karar verdim artık yazmayacağım da seni, bir boşluk olacaksın içimde gitmeyeceğim artık birlikte gittiğimiz o rutubetli ve yağmur sularının ismini yazdığı yerlere. eskisi gibi olacağım, zaten eskide ne olduğumu tam unutamamışken. özgürlüğümü arayacağım yine başı boş caddelerde.. biliyorum yine bulamayacağım ya da ne bileyim belki yine bana seni bulduğum gibi; bulduğumu sanacağım. çokda önemli değil aslında. yazmayacağım seni bir daha bulana dek yazacaklarım yanlış şeyler olacak ve benim doğrularım. zamanı gelecek ve o andan sonra bir köpek gibi döneceğim kollarına. ben bende değilim çünkü beni bende arayayım. bir ben var bende, benden içeri ama beni bana yazdırmaya yetmiyecek kadar kayıp ve yine mecbur bırakacak beni, seni yazmaya!