Yol

Bırakırsın bazen herşeyi...Hiçbirşey yapasın gelmez..İyisindir aslında,bunalım falan değildir içine girdiğin durum..İçine girememektir belki saçmasapan bir hayatın...

Kim daha mutlu sizce?Altı yedi bileziği koluna takmış,liseden sonra evlenmiş,en büyük kaygısı yarın kimin altın gününe gideceği olan bir kadın mı yoksa ben mi?

O sahne hala aklımdadır..Lise arkadaşlarım ile yıllar sonra buluşmuştuk..Hoş da bir sohbetti...TV'de önemli bir siyasi gelişme anlatılıyordu,şimdi tam hatırlayamıyorum...Arkdaşım şuh bir kahkaha ile ''Rahşan yaptı yahu'' dedi ve kahkahaya devam etti..Devamında da kızlar çay isteyen dedi..Ne kadar mesuttu,kıskandım...

Sorgulamadan kabullenmek,kabullenmeden yaşamak güzeldir...Yola çıkan varamayabilir,yola çıkmayan ise zaten varmıştır...Yol yıpratır insanı..Aşk için,macera için,daha mutlu olmak için çıkarsın yola...Bir bakarsın ki yol alamamışsın...Yol seni çoktan götürmek istediği yere götürmüş...Dönüşde olmaz artık..Dönsen de kimse kalmamıştır..

Havva anamız öğretti bize yola çıkmayı...Zilli Hatun,otur oturduğun yerde...Ne işin vardı elmayla? Tatlı mıydı? Çok mu?O tad için yedik biz ömrümüzü...Çok ağladık ve çok ağlattık Havva Anam..

Küçük İskender'in sevdiğim bir repliği vardır:Bize gel dedim,yük olmayayım dedi,sofraya bir tabak daha koyarız dedim,gerek yok aynı tabaktan yeriz dedi,bir daha sevdim...Yolun sonunda varacağın buysa İskender,zaten başında da buradaydın! Ne demeye çıktın yola? Annen zaten sana aynı tabaktan yiyecek bir kız bulurdu...''Rahşan yaptı yahu'' zaten hep oradaydı...Yola çıkmaya gerek var mıydı?

Bu yazının sonu devam ederse beni ağlatır...Sahi siz niye yola çıktınız? Bulunduğunuz yerin,size mutluluk verdiğine emin misiniz?

Yol, mutluluğu yeterli görmeyip,daha büyüğünü arayan bizim gibi insanların işidir..

Kırmızı şarabınızı almadan yola çıkmayınız..Dur işaretidir,kırmızı..