Yolumuz

Uzun bir yolculuktayız,
Büyük bir kervan içinde akıp gidiyoruz.Herşey akıyor,çocukluğumuz,gençliğimiz,yaşlılığımız,dostlarımız,düşmanlarımız..................

İçinde yaşadığımız dünya,nehirler,dağlar,bulutlar,gezegenler,yıldızlar,galaksiler,bütün âlem............

Hiçbir şey durmuyor.................

Yönsüz yolculuk bir savrulmadır,bir kopuş.Bu sonsuz hareket içinde sahih bir yön edinmek ve oraya yönelmek bu yüzden önemli.Müslümanın yönü Kâbe'dir,yönelişi orayadır.

Ve eğer güç yetirebilirse hayat yolculuğunda yolunu bir kez oraya düşürmelidir.

Aklımız ermeye başladığında farkettiğimiz ilk şeylerden biri sürekli bir akış hali.Durduramadığımız,asla duruduramayacağımız bir yolculuk devam edip gidiyor.her şey ayarlanmış,her varlık bir program dahilinde akıyor,bir şeye,bir yere gidiyor.

Ve bizler,bu yolculuk esnasında kendimizdemiyiz yoksa şuursuzca bağzı tutkularımızın,hırslarımızın,öfkelerimizin,nefretlerimizin vede kinlerimizin esareti altındamıyız dönüp bir kendimize bakmalıyız.Bu nedensizliklerin peşinde sürüklenirrken zaman çubuğunun birde sonuna geldiğimzde eyvah demenin ne manası varki.

Yolculuğumuz'da birazda kendi bilincimizle avdet etmmiz gerekmezmi?Yanlışlarımızı,hatalarımızı,kırgınlıklarımız,üzdüklerimizi,hırçınlıklarımızı hülasa iyi ve hoş olmayan davranışlarımızı bir süzgeçten geçirerek kendimizi yenilememiz gerekmezmi.Yolculuğumuzu ruhen gönül refah içinde devam etememiz iyimi kötümüdür sizce.



Dönüp bir an geriye yaptıklarımız hoş olmayan herbir davranışımızdan pişman olmak ne güzel.Ruh arınmışlığı yürek rahatlığı ne güzel.Yolculuk ozaman bizim için korkutucu değil bilakis keyif verici olmazmı.

Nasıl ki;bir sayahate giderken,biletimiz,kimliğimiz,paramız,eşyalarımız,yiyeceklerimiz,kılık kıyafetlerimiz, konaklayacağımız yer,gideceğimiz yere fertlerine hazırladığımız ikramlarımız,hediyelerimiz tamammı diye kontrol ediyoruz.Bu gibi şeyleri titizlikle düşünüp yoruluyoruz beyin yorgunluğunu yaşaıyoruz.Tamam ise içimiz rahat bir şekilde yolculuğa çıkıyoruz.



Neden ebedi bir yolculuk'da olduğumuzu,bu kervana dahilliğimizi nasıl unutuyoruz o sona yaklaştığımızı hangi akla hizmetle aklımıza dahi getirmiyoruz.Ve o yolculukta tüm canlıların var oluşu mevcutluğunu unutuyoruz.Sevaplarımızla,günahlarımızla,kusurlarımızla,iyiliklerimizle,zarar ve ziyanlarımızla yükümüzü taşıyabileceğimizi tasavvur edemeden yükleniyoruz katbi kat.

RABBİM TÜM YOLCULUĞA DAHİL OLANLARA YARDIM ETSİN.KEYİFLİ YOLCULAKLAR OLSUN CÜMLEMİZE.


13.03.2011


unutulan şair