Yüksek Lisans

Yazması da okunması da söylenmesi de çok hoş geliyor tabi eğitim tutkunu olanlara,benim gibi.Bilemiyorum bu bir hastalık mıdır, alışkanlık mıdır,bağımlılık mıdır?Yıllar oldu liseden mezun olalı ama ben okumak ve yazmaktan kopamadım çünkü bizim dönemlerimizde tarih öğretmenlerimiz tarihçi,edebiyat öğretmenlerimiz edebiyatçı,felsefe öğretmenlerimiz filozof gibiydi,yani temellerimiz sağlamdı, eğitimde birinci şart kalite idi,zamanla ağır ağır herşey bitti veya bitirildi.

Azmin elinden ne kurtulmuş ki?İçimde bir boşluk hissediyordum ve askerden sonra kararımı verdim, üniversite imtihanına girdim, kazandım,açıktan dört yıllık lisans programına yerleştim ve mezun oldum.

Asla büyük konuşmamak lazımmış ben büyük konuştum:"Bir daha sınava girmeyeceğim,okumayacağım."

Aradan yine yıllar geçti dayanamadım ikinci üniversiteye kaydoldum,bir işe başlamak güç,başladın mı bitmeye mahkum oluyor.

Aç oluruz tokluğumuz bitmiştir, tok oluruz açlığımız bitmiştir.

Bu da yetmedi,yüksek lisansa başvurdum ve geçen hafta hayalini kurduğum bölüme yerleştim ancak kaydolmadım.Niye mi?

Sağlık herşeyden önce gelir,yaşadığımız bu kara günlerde ben kariyer düşünemem,sınavlara çalışamam,mutlu olamam;yüksek lisans için ödeyeceğim kayıt ücretini depremzede kardeşlerimize bağışlayacağım.

Buradan bir  çağrı yapmak istiyorum tüm üniversitelerimize, dönemlik harç ücretlerini Türkiye'nin tamamında olmasa bile deprem olan 10 ilimizden lütfen kaldırınız,çocuklar bizim yarınlarımız...

O bölgede yaşayan çocuklarımızın;

Ehliyet sınavı ücretlerinin,

Üniversite sınavı ücretinin,

Kpss sınavı ücretlerinin kaldırılmasını istiyorum tüm öğretmen ve akademisyenlerimizin bana hak vereceklerini umuyorum.

Hatta bu sınavlara girecek öğrencilerimize o gün ulaşım da ücretsiz olsun.

Hoşçakalın.