Yürüdüm

Bomboş sokaklardan yürürken aklıma geldi birden her şey. Bir film şeridi gibi geçti yaşamış olduğum 21 yılım gözümün önün den. Şu an benim yaşımda olmak isteyenleri düşündüm...
Hayatı düşündüm. Ve bir on yıl sonraki halimi düşündüm.
Acaba neler olacaktı. İnsan ömrü nelere katlanacaktı, neler yaşayacaktı. Hayatımıza kimler girip kimler çıkacaktı. Neleri unutup neleri hatırlayacaktık. Gülüp geçeceğiz belki şimdi ağladıklarımıza beklide o günleri bile göremeyeceğiz. Bellimi olur ki... Bir bakmışsın varsın bir bakmışsın yoksun.
Yaşlı bir nine ve bir dede geçti önümden... Baktım öylece arkalarından. herşeye rağmen el eleydiler. Bırakmamışlardı birbirlerinin ellerini. Belki geçmişteki yıllarından daha çok ihtiyacı vardı şuan birbirlerine. Sımsıkı tutuşmuşlardı birbirlerini. İkinci baharı yaşıyorlardı. Çok güzellerdi. Kim bilir neler geldi geçti ömürlerinde, hayatlarında, yaşamlarında... Ne acılar geldi geçti ne sevinçleri atlattılar omuz omuza.
Diğer bir yanda ise iki çocuk geldi yanıma...''abla para ''dedi...
Baktım öylece yüzlerine. Gözlerinin içine. O kadar masumdular ki. Titriyorlardı soğuktan.
Küçücük yürekleriyle bir şeyler yapıyorlardı hayata sımsıkı sarılıyorlardı. Belki açtılar belki toktular ama nede olsa çocuktular. Bir çikolata, bir şeker bile mutlu ederdi onları. Ama onlarında umutları büyüyecekti onlarla birlikte. Farkında değildiler.
Küçücük yürekleriyle çok şey öğreteceklerdi büyüklere. Yarının büyükleri, öbür gününü yaşlıları olacaklardı. Seveceklerdi, sevileceklerdi, acı çekip pişeceklerdi... Belki isyan edip belki şükür edeceklerdi. Hayatın içinde düşe kalka büyüyüp bir yaprak gibi savrulup gideceklerdi.
Bakmak istemiyordum artık çevreme. Gözlemlerimde hem sevinç hem hüzün vardı...
Bunlar geçerken aklımdan dalmışım yolda bir korna sesiyle irkildim. Dedim ya bir bakmışsın varsın bir bakmışsın yoksun. Neredeyse bende yok olacaktım...
Gecenin karanlığına ve yağmura inat yürüdüm...yürüdüm...yürüdüm
Adımlarımın beni neye götüreceğini bilmeden yürüdüm.

12:12:2008