Yüzleşmek

Hep aynı izlerin peşinde, zaman desen doyumsuz,düşlediğim hayat anlamsız...

Gerçek nedir? Her seferinde dalımızdan düşmek mi? Elveda cümlelerimi? Yada belki bir yerlerde mutlu yaşadılar denir? Kim bilebilir...

Benim gerçeğimi sorarsan; aslında oyunsuz bir ask istedim,nefes alırken titremek,varlığını benliğime katmak.Hayata bu seferde ben gülmek istedim...

Geç anlasam da,aşk hiçbir zaman bu kadar basit olmadı ki...Hangi kalıba uymuş da dillendirip dururuz? Kim acı çekmeden yaşamışta gözyaşı olmamış içinde...


Başlarda bende herkesin tattığı o ilk heyecanı tattım. Konuşurken gözümün içi gülüp,kalbime hapsedip, ömürlük kaçırsam dedim...Bundandır şu sıralar ki hüzünüm.Üzgünüm...

Aynı hayatı paylaşamadığımız için.Yan yana olup, aynı yolda yürüyemediğimiz için...


Artık sormasın kimse nedenlerini. Söylemesi kolay, yükü ağırdır aşkın.Buda gelip geçmez aslında,zaman ilaç değildir.Sanki konuşulmamış,hiç hatırlamıyormuş,yada yaşanmamış sayamazsın...

Ne kadar kurtulmaya çalışsan da, bir gün o kapı tekrar çalınır,aynı yollar tekrar aşınır...Farklı bir isimle,farklı bir tadla,yine beklenmedik bir bakışta anlarsın...Senin uzakta sandığın,nefesine ortak olan yalnızlık dan başka bir şey değildir.Bilmesende,aslında çabaladıkça kaderine bir adım daha yaklaşırsın...