Zaman Sen, Mekan Sen..

Zaman sende durdu, zaman sende son buldu. Geçmiş zaman içinde ikimize ait güzel anların resimlerini çerçeveleyip aşk ehlinin ortak paylaşım alanı hatıralar duvarına astım. Zamanın, mekanın sende anlam bulduğu anları o kadar çok özlüyorum ki, bunu satırlara aktarmak mümkün değil. Seni yazmak mümkün değil. Zaman sen, mekan sen.

Bir yanım anılar denizinde yelkenleri kırık tekne misali savrulurken sensizliğe doğru biraz ilerde bir karartı beni beklemekte.

Hissediyorum!

Sensizlik girdabı parçalamak için beni beklemekte. Oysa parçalanmıştım o akşam üstü. Diğer yanım! Her yanı sen olmuş ben'in diğer yanı olmadı hiç bir zaman. Bir yanımda sen, her yanımda sen. Şimdi yanan sigaramın dumanı arasında binlerce kez öptüğüm resmine bakarak sana soruyorum. Neden yoksun?

Sensiz biten her günüme düşmanım artık kendimden sonra. Gecenin en karanlık, en sessiz saatlerinde kendimi öldürüyorum sensizlikte. Birazdan sabahın ilk ışıkları odanın penceresinden içeri süzülüp alnından öpecek ve ben sensiz geçecek bir güne daha mahkum yaşayacağım.