Zamansız Yaşamak!
Bu hayatta neden hiçbir şey bizim elimizde değil ki? İnsanın diğer canlılara karşı olan hakimiyeti neden kendi içinde acizliğe dönüşüyor? Sen insanoğlu, tanrının sevgili kulu neden yarın neler yaşayabileceğini bilmiyorsun? Sen insanoğlu, seneler öncesine kadar hiç görmediğin birine neden gönlünü kaptırıyorsun, onu kalbinin hakimi yapıyorsun? Bilsek daha güzel olmaz mıydı kimmiş yıllar sonra kalbimizi kaptıracağımız güzellik? Bilsek daha güzel olmaz mıydı yarınki dolar kurunu ya da banka faizlerinin durumunu? Hayat neden hep risklerle dolu ki? Yoksa risk dediğimiz şey bu kadar çok sevgili kulun arasında alelade bir kul olarak yaşamanın ta kendisi mi? Sıradan bir hayat sürmek mi risk, yoksa sıradan hayat yok mudur? Her hayat kendi içinde riskli bir hayat mıdır? Benim riskim senin riskinden çok olabilir mi? Risk zamanın ta kendisidir bence.Hiç bir şeye gereğinden az ya da hak ettiğinden fazla zaman harcamayacaksın. Çünkü o zaman karşılaşacağın şeyleri bilemezsin.
Bir de Zaman diye bir şeyimiz var tabi. Hani bu kendi kendimize yaratıp daha sonrada elinde oyuncak olduğumuz şeylerden biri tıpkı para gibi. Tabi para işin başka bir boyutu. Aynen Amerikanın Ladinle olan ilişkisi gibi bir ilişki var bizimle zaman arasında. Günün birinde bir vatandaş dünyanın güneş etrafında dönmesinden, gece ve gündüzün birbirini sürekli takip eden deviniminden rahatsız olmuş olsa gerek ki buna "gün" demiş ve böylece her gün yeni bir başlangıç olmuş. Sonra yine çok düşünen başka bir vatandaş nasıl fark etmiş bilmiyorum ama o da dünyanın güneş etrafında dönmesinden rahatsız olup ona da "yıl" deme gereği duymuş. Sonrası da zaten ip söküğü gibi kurcaladıkça gelmiş. Ne de çok seviyoruz kendimizi bağlayıp sonra kurtulmaya çabalamayı ve beceremeyip orada can çekişerek ölmeyi. Olmasaymış ya zaman denen şey, ne güzel bir bayana yaşın kaç diye sorulmazdı işte. ya da aldığımız şeylerin son kullanma tarihi diye birşey olmazdı! Aslında merak etmiyoda değilim acaba zamansız, bütün bu terimler olmadan nasıl olurdu yaşamak.
Zamansız Bir Boyuttan, Mükemmel Bir Maddeden Zaman Makinesi Olan evrene gönderiliyor Ruhumuz...
İNSAN gerçekten İNSAN olaydı Zaten ZAMANSIZ olurdu... GERÇEK İNSAN Ruhunun Derinliklerine İnebilen, Ruhunu Bedeninden Ayrı Bir Boyutta Seyir ettirebilen olsaydı Zaten ZAMANIN ASLINDA YOK OLDUĞUNU, ONUN Sadece MADDEYİ KAPLAYAN BİR BOYUT Olduğunu Anlardınız...
Zamansızlık, Geleceği bilmek değildir... Çünkü Zamansızlıkta GELECEK, GEÇMİŞ, ŞUAN gibi kavramlar yoktur...