Zemheri
Gönül kırgınlığım,seni sevmekten başka zararım yok.İmkanım olmasa da,kırık bir hevesim.Kucakladığım kalbindeki koca bir boşluktayım.Vefasız bir şarkıyı bitirdim sana yazdığım.Çekildim seni sevdiğim rüyalarımdan,fısıltılar başladı kalbimde.Çığlıklar esrarlı bir yangında çiçek açtı.Yağmurun memleketinde su damlasıyken,telkin olduğum aşkın davasıyla yargılandım.Uçurumlara anlattım kalbimi,seni aramaya çıktım aşinayım yalnızlığa.İkimizin bir fotoğrafı tereddütlerimin hikayesi.Geniş uykulardayım zemheri.Söyleyemediğim tüm lügatların en naifi,sevgisi,sen dolusu bu kalbimin aşk türküsü.Karadeniz de kırışık bir yaz akşamında seni durmadan düşünüyorum.Emek etmek istediğim bir kader.Kaderimi sevmek istiyorum.Nasip değilse hazan.Bakmayı öğrendiğim kimsesiz tepelerde ki yalnızlığım.İşgal edilmiştir işte bu aklımın kapıları.Tut elimden sıkıca,sözcüklere gerek kalmadan seveceğim.Ötesi can sağlığı..Dolu dizgin kekeme bir çocuk gibi hece,hece kalbimin hakikati…
Seni sevdim..
Sevmek kimi zaman dağlar delmek olsa da kimi zamanda katlanmaktır, bazı zaman ufak hataları kusurları görmemektir... Hele bir de vuslat olmadı mı işte en acısı da odur, şarkı da geçer ya ''Ayrılık ölümden beter.'' Yürek hem yanar zaman zaman da buz tutar... O soğukluğun ve sıcaklığın tarifi de yoktur, o acının tesellisi de yoktur... Biraz daha uzun tut hemşerim yazılarını daha da güzel olur... Kutlarım yürekten...