1 Celse Vesile
Tüm taşlar yerine oturuyordu ve puzzle tamamlanıyordu...
İki aşıktı onlar,mesafelerin yakınlaştırdığı...
mesafe ne kadar uzasa onlar o kadar yakınlaşıyordu,elleri ayların hasretiyle yanıyor,kavuşunca coşuyorlardı.
Saatlerce süren telefon konuşmalarında ,susup sessizliklerinde sevişiyorlardı.iki aşıktı onlar ,delice sevdalı...
Gönül'ün duvarları Ahmet 'in hediye ettiği çiçeklerle doluydu,hepsi nazar boncuklu;büyük aşka nazar değmemeliydi.Ahmet çoğunu tartışmaların sonunda almıştı,birkaçının çok özel anlamı vardı,ne de güzeldi..
Yeni yerler keşfetmek onlara göreydi,yine keşifteydiler.Bu defa Karadeniz deydiler.Giresun da mola verdiler.Biraz kendimize bakalım dediler.Gönül kuaföre girdi,Ahmet te saçlarını kestirmeye.Gönül saçlarını Ahmet in istediği gibi yaptırdı ,yeleleri savruk savruktu ne de olsa gece uzundu.
Ahmet in gelmesini arabada beklemeye başladı,mesaj gelmişti Ahmet in telefonuna.Gönül ün telefonu Ahmet e ait gibiydi,Gönül için sakıncası yoktu.Ahmet için niye olsundu ki?Gönül mesajı okudu;canım ,diyordu.gerek yok,diyordu.İyi de neye gerek yoktu? Ahmet ne yazmıştı ki cevap bu olsundu?
Ahmet ;canım hemen geliyorum,demişti.Giresun dayken Ankara ya hemen gidiyordu.nasıl da büyük yalan...
Daha az önce aşkları göz kırpmıştı kalplerine.nasıl olurdu ki?nasıl?
Ahmet e sordu Gönül,Ahmet in okul arkadaşıymış ,herkese canım dermiş,öyle diyordu Ahmet.
Gönül ağlıyordu,ne yapacağını bilmiyordu.Ahmet sıkıca sarıldı ,öptü,öptü,öptü...işte bir nazar boncuklu çiçek daha gelmişti,kurutulmak üzerine duvarına.
Aşk perçinleşip devam ediyordu,yollara rağmen,yıllara rağmen.
Ahmet Gönül ü aradı bir gün ;aşkım,dedi.Arkadaşımın eşine fal bakmıştım çıkmış biliyor musun? Beni aradı,sınavını kazanmış ,dedi.Ahmet mutluydu,Gönül de öyle, çünkü Ahmet mutluydu.
Sonra Gönül öğrendi ki ,fal baktığı arkadaşının sözde eşi Ahmet in sevgiliğe adımıydı ve Gönül e anlattığı çapkınlık hikayelerinde Ahmet başroldeydi.
Fal bakılan kız Gönül ü aramıştı,anlatmıştı da anlatmıştı...
Ahmet komplo dedi,bırakmıyor beni dedi ve bir çiçek daha gözyaşları yanında duvara asıldı,kurumaya bırakıldı.
Gönül ün babası ameliyat olacaktı,Gönül babasının yanındaydı.Ahmet telefonunu Gönül ün çantasında unutmuştu.Telefon çaldı,Gönül telefona baktı.Telefondaki kız Ahmet i soruyordu.Gönül telefonu Ahmet in onda unuttuğunu söyledi,kim diyeyim? dedi.ben onun sosyal arkadaşıyım ,dedi telefondaki kız.Gönül peki dedi,iletirim Ahmet e.İletti ,Ahmet in titreyen sesini önemsemeden.
Aradan geçen bir yıl aşklarını hiç azaltmadı,sevgi vardı ve sıcacık yürekler...
Gönül ameliyat olacaktı bu defa,babası da rahatsızlanmıştı.Gece yarılarına kadar babacığının yanıbaşındaydı.Ahmet bir an olsun yalnız bırakmıyordu,ne vefakardı.
bu gecelerden birinde gelen mesaj Gönül ün dünyasını başına yıktı.Eşinizle diyordu,1 yılı geçkin ilişkimiz var.Aranız düzeldi mi? diye de soruyordu.Araları ne zaman bozulmuştu ki?zaten iyilerdi.İyi idare edildik,mutluluklar şimdi dedi mesajdaki.
Gönül ameliyatın hemen sonrasında yaşadığı kabusla hastanede geceyi geçirdi.Sürekli kanayan burnu ,hasta yatağından fırlayıp biricik kızına derman olmaya çalışan babasını çok hemde çok üzdü.
Ne yapabilirdi ki?Canım dedi,ne oldu sana?
Gönül bilmiyordu ki.Bilmiyorum baba ,dedi.hiç bilmiyorum...
Ahmet olanı biteni kabul etmedi,bırakmıyor peşimi ,dedi.Bu da bırakmıyordu peşini,öyle diyordu Ahmet.Komplo dedi.Gözyaşlarıyla tüm ailesini aradı Gönül ün.
Ama artık yeterdi.Yeter...
Gönül ün biricik babası yoktu artık.Artık Gönül için Ahmet ve komplolarınında önemi yoktu.Önce çiçeklerden başladı ruhunu temizlemeye ve duvarlarını.
Ahmet, bensiz yapamazsın,dedi,Gönül onsuz huzuru tattı.
Soğuk,ıssız,yalnız,kapkaranlık gecelerden ruhunu aydınlığa taşıdı.
Nefesinin kesildiği yılları bıraktı bir kenara,derin bir oh çekti ,artık nefes alıyordu.
Babasına olan sözünü tuttu,yalancıyla olmadı asla.Her nefesinde bunu düşündü durdu.
Bir celse hayırlara vesile oldu.Ve haykırdı yüreğinin tüm gücüyle;Ey aşk...
yalannnnnn....hayatın kimileri için vazgeçilmezi...gönül öykünün sonu acı bitsede dogruyu nihayetinde yapmış...önemli olan ahmet ve ahmet gibilerden uzakta kalabilmek...güzel hüzün dolu bir öyküydü...yüregine saglık
Gönül e yazık olmuş...Ahmet hiç sevmemiş sanki.Aklıma bir yaşanmış hikaye getirdi bu öykü,ben de hüzünlendim şimdi.Aldatılmışlığı tadan herkes gibi biraz da öfkelendim.Dejavu.Ahmet tamam da Gönül,Gönül değil...Hüzünlü ve çok kısa bir öykü.Yüreğinize sağlık