Adam Olamamak

İki kafadar,oturmuşlar bir ceviz ağacının gölgesine koyu bir sohbete dalmışlar:

-Biz ne zaman adam olacağız, karım vardı terketti,çocuğum hayırsız çıktı ölü mü sağ mı bilmem,gırtlağıma kadar borç,bir de bunlar yetmezmiş gibi bu kötü hastalıkla mücadele ediyorum.

-Az kaldı,yakında her şey bitecek.

-Başımıza talih kuşu mu konacak bu yaşta,güldürme beni!

-Adam olmaya az kaldı işte;çok küçük yaşlarda işe başlayıp usta olduk,askere gittik orda çavuş olduk, evlendik baba olduk,çocuklarımızı evlendirip dede olduk...

-Nasıl olacakmış o iş?

-Öleceğiz...

-Eee,sonra...

-Birincisi,şimdi bize küfredenler o zaman övecek, ikincisi,ilk ve son kez temiz bir elbise giyeceğiz,üçüncüsü omuzlarda taşınacağız,dördüncüsü ise hem gözümüz doyacak hem de karnımız biz de adam olacağız...