Ağlatma Beni Evlat
Şiir yazıyordum; hani şık bir dizenin devamını makyajladığım, hayal dünyamın zenginliğinden hiç esirgemeden oluşan cümleleri barındırdığım sakin bir rüzgarı aniden fırtınaya dönüştürüp sonra sağanak yağmuru misafir ettiğim dağ, taş, böcek, vesaire...
Aslında şiir anlatmak değil, maksadım. Geçenler de yazıyorum ve çocuklarım evde konuşmalarıyla engelliyorlar ruhumdan geçen süslü dizeleri yazmamı. '' Arkadaşlar iki dakika müsade edin şiir yazıyorum '' Bir kahkaha '' Anne beraber yazalım '' önerisi '' Heyyy neden olmasın'' yazdık ve o akşam şiirimiz meskenimin yani Şiirkoliğin inciler köşesin de.. Değmeyin bizim keyfimize.
Ertesi gün, Sezgin ( Oğlumun arkadaşı, manevi oğlum, çocuğum ) bir not kağıdı iliştirdi elime aynen şöyle yazıyordu
Hiç bitmez acın asla dolmaz yerin demiştim ya annem
Senden başkasına asla anne diyemem demiştim ya sana
Senden sonra bol hoşcakallı günler yaşadım
Hani beni emanet ettiğin iki kardeş var ya
En çok hoşcakalı onlarda yaşadım
En zor günler de bir el uzandı
Sopası yok ama sihirli kitabı yok ama bilgili
Annem yok ama anne kadar ilgili
Sana seslendiğim gibi sesleniyorum anne
Sakın kızma olur mu
Onunda oğlum deyişi senin gibi...
Dedi ki; ''Anne şiir yazdım, beğenirsen bunu da yaz'' Düşündüm de şiir yazarken allayıp pulluyorum, hiç gitmediğim Paris'e ya da hiç görmediğim dağları getiriyorum dizelerle, hiç tanımadığım bir şahsa ''Merhaba ya da sonsuz aşkım elveda'' diyorum. Hayatımızın aynasını nasıl tutabilirim sayfaya, yazmassam ya oğlum kırılırsa.. Sessiz düşüncelerim med-cezir oldu yüreğimle aklım arasın da derken cesaretsizliğimi cesarete büründürüp yazdım sonun da ( Yük kalktı omuzlarımdan.)
Ama hayat içimi çok acıtıyor böyle anlar da şiirlere saklanıyorum hemen. Ve hemen başka ben oluyorum tanımadığım bir duygu yakama yapışıyor, yeniden... Kağıt, kalem ve bolca makyaj malzemem...
Bu kadar acımasız olmasaydı yaşam,keşke...Ahh keşke.
Geç gördüm
Şiirlerde kaybolup,güzelim öykü ve denemeleri kaçırıyoruz.
Aslı hanım
İncilenen şiiriniz
Ve ufaklığın elinize tutuşturduğu not.
Dilimde tüyler bitiren,şiiri yazma sebebim olan
Bir meseleyi hatırlattı bana.
Sizin için söylemiyorum,zaten sizin şiirleriniz yeterince alkış kaygısız, içsel ve samimi
Ama şiir,alıp eline tornavidayı çekici
Törpü,satır,rende derken
Birde a acaip imge ve kelimelerle sıkıp sıkıp sıkıp
Kalpten,manadan,samimiyetten uzak yapılan karalamalar değildir
Bu tip şiirler zaten göz ve gönüllerde yankı bulmaz ve bulmuyor
Soğuk ve çok suni kalıyor çünki
Biraz kalemi serbest bırakıp,fazlaca tamir ve servise girmeden
Yürekten geldiği gibi yazılan şiir en güzel şiirdir bence
Bu ustalar içinde,benim gibi acemiler içinde böyledir.
Yazınıza yorumdan çok,fikir beyanı gibi oldu,kusura bakmayın
Paylaşmak istedim
Ve bahsettiğiniz ufakları mutlak ve mutlak kalemle hemhal edin
Ki ileride kalem yoluyla kendilerini ifade edebilsinler.
Tebrik ve teşekkürlerimle
Y
Gözümün önüne geldi ev hali[43
Örnek almışlar anneyi,ne güzel..
Çok doğru karar vermişsiniz şiire katkıda bulunmasına izin vermekle🙂
Manevi oğlunuzun şiiri sıcacık,içten ve samimi..
Paylaştığınız için teşekkürler..
Günde on şiir okuyorsam bir öykü/deneme de demleniyorum (maalesef),bu akşamda böyle gezinirken,ansızın kendimi burada nefes alırken gördüm.Ve ben bu yazının eksiklerini naçizane anlatmak yerine bana birazdan yazdıracak olanların üzerinde durmak istiyorum,
Ben samimiyeti içinde barındıran öykü,şiirleri vesaire,daha çok inanır ve daha çok bağlanırım,bu bağda ince kanbağıyla bağlıdır.Hani dokunursan kopabilir ve geriye kan kalır sadece.Bundan ötürü hassasımdır bu konuda.İşte her şeyden Bir Anne ve bir Annenin sevgisini hissettim satırlarda.Gerisi teferruattır derler ya,işte aynen öyle..Eksik ve/ya fazla hiç farketmez yani..
Fazla da yazıyı rahatsız etmeden tebriklerimi bırakarak yol alıyorum.
Anne olmak,bütün mesele bu...
Merhaba, ilk kez öykü paylaşımım ve çok hatam var hatta oldukça fazla bu yüzden kusurum af ola...
Teşekkür ederim paylaşımlarınız için. Sevgilerimle.
kutlarım her öykü bir hayat...malesef güzeldi kutladım sevgilerimle