Arkadaş
"Ne mübarek bir adam be evliya gibi,derlerdi, sözüne güvenilir,kimsenin etlisine sütlüsüne karışmaz."
Aradan aylar geçti,babasından üç dört dönüm tarla ile eski model bir traktör düştü,önce yürüyüşü değişti insanlarla konuşurken bile başını yerden kaldırmazken sanki göklerdeki yıldızları sayarcasına başını yere eğmezdi.Akrabalarınla ve arkadaşlarınla ilişkisini kesti,yolda karşılaşınca yolunu değiştirip yüz çevirdi.
"Ne güzel bir insan melek gibi,"derlerdi eskiden,sokak hayvanlarına,yaşlılara ve çocuklara yardım edip onları gözetip koruduğunu için.
Evlendi,dünyası değişti,evinden dışarı adımını atmıyor karısının bir dediğini iki etmiyordu.
Genç,dinamik,azimli,becerikli,yenilikçi birisiydi bu yüzden iş yerinde terfi alması geçikmedi böylece hem maaşı yükseldi hem sorumluluğu arttı,emir alırken emir veren pozisyonuna geçti.
Bu da hiç iyi olmadı,nefsine kapılıp tüm çalışma arkadaşlarını hor gördü,dediğim dedik çaldığım düdük misali hep doğru bildiklerini dayattı,kimseye acımadı,muhalif olanları tek tek işten çıkardı.
Parayı görünce,yetki verilince ve evlenince bir insanın kişiliği de karakteri de değişiyormuş arkadaş...
Böylelerine sonradan görme derler herhalde. Asıl özünü, kimliğini, nerden geldiğini bilmemişler. O, ne kötü bir haslettir içimizde gezen. Allah, niyetlerimizi de akıbetimizi de hayırlı eylesin inşallah. Çok güzel bir öykü yazısı olmuş Hüseyin hocam. Tebrik ediyorum ve saygıyla eğiliyorum. Kalemin daima yazsın.